| |
Να που αποφάσισα να ζωγραφίσω την καρδιά μου,
μα στο χαρτί βγαίνει μονάχα το πρόσωπο σου μωράκι μου.
Και τώρα που προσπαθώ να γράψω κάτι για 'σένα,
μόνο το όνομα σου ηχεί στο μυαλό μου.
Σ' αγαπάω, μ΄ακούς ; Σ' αγαπάω...
Σε χρειάζομαι όσο τίποτα άλλο.
Και μην γελαστείς πως είναι μόνο αυτό, αλλά ακόμα χίλιες δυο λέξεις
που μωράκι μου, ευτυχώς είσαι δυνατή και θα τις αντέξεις.
Όμως μωράκι μου θα ήθελα να στις είχα πει όταν σε είχα αγκαλιά,
όταν τα χείλη σου μου άναβαν φωτιές,
όταν αισθανόμουν την αναπνοή σου να μου χαϊδεύει το πρόσωπο.
Εκείνη την ώρα που αισθανόμουν πιο ασφαλής από ποτέ, μες την αγκαλιά σου.
Μα μου ψιθύρισες στ' αυτί πως μ' αγαπάς, πως με λατρεύεις,
πως δε θα μ' αλλάξεις ποτέ και με κανέναν όσος καιρός κι αν περάσει.
Και τότε μωράκι μου, τ' ομολογώ, παρέλυσα.
Παραδέχομαι πως δεν είχα λόγια να περιγράψω τι ένιωθα.
Κι εσύ μωράκι μου, που όλα τα ξέρεις, το κατάλαβες,
και μου έκλεισες το στόμα με ένα φιλί που όμοιο του δεν ξανάνιωσα.
Σε πήρα αγκαλιά και μαζί γκρεμίσαμε τον κόσμο γύρο μας,
και μείναμε ολομόναχοι, μπροστά στον έναστρο ουρανό, να φιλιόμαστε... [align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
