Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πολυτεχνείο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130521 Τραγούδια, 269399 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πολυτεχνείο
 Το έγραψα πριν από χρόνια! Αφιερωμένο "σε κείνα τα παιδιά"!
 
Μιλήστε για κείνα τα παιδιά
που στέκονταν σαν ήλιοι
περήφανα πάνω στα κάγκελα
που ψήλωσε το μπόι τους
κι ανέμιζαν ψηλά, πολύ ψηλά
τη σημαία της λευτεριάς
τη σημαία του δίκιου
Που ‘χαν τη φλόγα της ορμής
στα ξαναμμένα πρόσωπα
την Άνοιξη μες στα καθάρια μάτια
την αλήθεια στο βλέμμα, στην καρδιά
Που ‘χαν στο στόμα τα τραγούδια του λαού
στα χείλη τ’ αγωνιστικά συνθήματα
στα στήθη τη μεγάλη απόφαση
και την ελπίδα να φτερουγάει
για να πετάξει ψηλά
με τα φτερά της λευτεριάς
Που ‘χαν στα χέρια τα φλάμπουρα
και τις παντιέρες του εικοσιένα
τις ξεδιπλωμένες σημαίες
της Εθνικής Αντίστασης…
Μιλήστε για τα συνθήματα
που έγραψαν στους τοίχους
με της καρδιάς το χρώμα
και βάφτηκαν με αίμα
Ψωμί – παιδεία – ελευθερία
Απόψε πεθαίνει ο φασισμός
Κάτω οι τύραννοι…
Μιλήστε για το κάστρο το ηρωικό
το σύμβολο της λευτεριάς
τους ελεύθερους πολιορκημένους
Εδώ Πολυτεχνείο – εδώ Πολυτεχνείο
σας μιλάει ο ραδιοφωνικός σταθμός
των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών
των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων…
Μιλήστε και για τους άλλους
αυτούς που βρίσκονταν απ’ έξω
Πού ‘χαν τη σκοτεινιά στα μάτια
τη νύχτα στην καρδιά
τα φονικά όπλα στα χέρια
Αυτούς που σταύρωναν
σαν άλλοι γραμματείς και Φαρισαίοι
Αυτούς που υπηρετούσαν πιστά
τη βία, την καταπίεση, την τυραννία
Αυτούς που στις φωνές για ελευθερία
στο κάλεσμα «είμαστε άοπλοι»
απάντησαν με τα τανκς
με τη μαύρη κάννη των όπλων
με το καυτό μέταλλο της σφαίρας
με τα γκλοπ, με τα δακρυγόνα…
Μιλήστε για τη σταύρωση
τους αδικοχαμένους
Για τη βαριά σιδερόπορτα
που έπεσε και λάβωσε
βαθιά την ελπίδα, μάτωσε
τις φτερούγες της λευτεριάς…
Μιλήστε για κείνα τα παιδιά
με τα ανεκπλήρωτα όνειρα
που έπεσαν εκείνη τη νύχτα
πίσω απ’ τα κιγκλιδώματα
με την απορία στα μάτια
Για το λευκό περιστέρι της νιότης
που κείτονταν με σπασμένα φτερά
μαζί με την αιματοβαμμένη σημαία
στο υγρό παγωμένο χώμα…
Μιλήστε για το Π ο λ υ τ ε χ ν ε ί ο…


Χρυσή





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η πιό όμορφη απ' τις θάλασσες είναι αυτή όπου δεν έχουμε ακόμη ταξιδέψει... Ν. Χικμέτ
 
**Ηώς**
15-11-2009 @ 15:23
Μιλήστε για το Π ο λ υ τ ε χ ν ε ί ο…
::yes.:: ::yes.:: ::love.::
ΟΛΑ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΟΙΩΝΟΝΤΑΙ...ΚΑΙ ΣΒΗΝΟΥΝ......ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ
ΚατεριναΘεωνα
15-11-2009 @ 15:40
http://www.youtube.com/watch?v=8_tAWFwBFKo&feature=related
frozenangel
15-11-2009 @ 16:32
Η ουσια ολη .. στα λογια σου Φωτεινη..

Οσο υπαρχουν ανθρωποι .. παντα θα αγωνιζονται για ενα καλυτερο αυριο..

Στο Πολυτεχνειο δεν υπηρχαν ανθρωποι..
Αλλα παιδια ! Τετοιου μεγεθους που και οι θεοι τρεμουν..
Και δεν αγωνιζονταν για το αυριο..
Αλλα για το τωρα ! Για το σημερα !

Σημερα δυστυχως υπαρχουν πολλοι ανθρωποι
και μαζι μ αυτους πολλα αυριο..
Αυριο και αυριο και αυριο και αυριο...
Και τα αυριο λιγοστευουν και μαζι μ αυτα και η ανασα
και τα ονειρα.. Ολα λιγοστευουν !

Υπεροχο Κειμενο !!!!!!!!
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
15-11-2009 @ 19:23
Πολύ καλό και επίκαιρο!
romance4love2you
15-11-2009 @ 22:18
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΚΙ ΕΥΓΕ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΜΠΡΑΒΟ ::cry.::
::theos.:: ::love.::
Καλημέρα και καλή βδομάδα
heardline
15-11-2009 @ 22:28
Οι ερτοσμοί, ανά έτος, του Πολυτεχνείου, είναι όπως οι παρελάσεις, που πηγαίνουμε σ' αυτές, όχι αδιάφορα όπως λένε οι πολλοί, αλλά με διάθεση ενός εορτασμού, και για να δουν τα παιδιά μας το γεγονός αυτό. Δεν είναι δυνατόν όμως να λειτουργήσεις τόσο ευαίσθητα, μετά τόσο χρονικό διάστημα, από την εποχή των συμβάντων. Άρα πιστεύω ότι για το κοινό ισχύει αυτό. Για τους πολιτικούς όμως, μπορεί και να ισχύει το αντίθετο, εκμεταλλευτική διάθεση λοιπόν.

Ωραίο το κείμενο όλο του γραπτού, συγκινεί και σε βάζει στη διεργασία και στη θέση των γεγονότων, όπως συνέβησαν, για την ιδέα που στήριζαν. Πολύ ωραίο !!!!!!!

::up.:: ::theos.::
oneiropola
15-11-2009 @ 23:05
::up.:: ::up.:: ::up.::
Amersa K
15-11-2009 @ 23:42
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
azoritis
16-11-2009 @ 00:05
Μιλήστε για το Π ο λ υ τ ε χ ν ε ί ο…..








Jorlin
16-11-2009 @ 00:22
Πολύ όμορφο και συγκινητικό!!
Τα είπες όλα . . . ::yes.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
16-11-2009 @ 01:55
... ::yes.::

καλη σου μερα!
χωρικός
16-11-2009 @ 02:37
δυστηχώς εγώ είμαι "της μεταπολίτευσης καυμένη γενιά", και δυστηχώς υπάρχει και αυτή η πλευρά:
http://www.youtube.com/watch?v=yRxjTyE52u8
skorpina 81
16-11-2009 @ 03:29
http://www.youtube.com/watch?v=EPYfMJzo6c0 ::sad.::
Rannia . k
16-11-2009 @ 08:46
Υπέροχο Χρυσή μου!!!
Την καλησπέρα μου και μια όμορφη βδομάδα!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
χρηστος καραμανος
16-11-2009 @ 10:21
Μιλήστε για κείνα τα παιδιά
με τα ανεκπλήρωτα όνειρα
που έπεσαν εκείνη τη νύχτα
πίσω απ’ τα κιγκλιδώματα
με την απορία στα μάτια
Για το λευκό περιστέρι της νιότης
που κείτονταν με σπασμένα φτερά
μαζί με την αιματοβαμμένη σημαία
στο υγρό παγωμένο χώμα…
Μιλήστε για το Π ο λ υ τ ε χ ν ε ί ο…
ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΝΕΑ ΧΡΥΣΗ,ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
16-11-2009 @ 11:48
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
elpidakwstopoulou
16-11-2009 @ 12:36
υπέροχη !!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
eythis
21-11-2009 @ 09:14
TELEIO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
kalo SK.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο