| |
| | Της Ζωής Το Νόημα(από τη 12η συλλογή) |  | | | Με τη καλησπέρα μου σε όλη τη στιχοπαρέα | | |
Όποιος ζωή φοβήθηκε βαθιά για να σε ζήσει ,
ποτέ του δεν κατάλαβε γιατ’ έχει γεννηθεί ,
συχνά αναλογίζεται τα χρόνο που ‘χει αφήσει ,
σαν το νερό στην έρημο , άδικα να χαθεί .
Ρεφ.
Εγώ πάντα το έπινα της ζήσης το ποτήρι ,
ως τη στερνή του τη γουλιά ,
γλυκιά ή και πικρή ,
γι αυτό ποτέ δεν ζήτησα του θάνατου χατίρι ,
με ανοιχτή την αγκαλιά ,
θα είμαι όταν θα ‘ρθει .
Όποιος σε ξόδεψε ζωή σ’ ανούσιες παρέες ,
σε συντροφιές π’ αγόρασε σ’ ανάγκης τη τιμή ,
μοιάζει λουλούδι ψεύτικο , σε πλαστικές αλέες ,
σαν άνθος που μαράθηκε πριν ζήσει και χαρεί .
Ρεφ.
Εγώ πάντα το έπινα της ζήσης το ποτήρι ,
ως τη στερνή του τη γουλιά ,
γλυκιά ή και πικρή ,
γι αυτό ποτέ δεν ζήτησα του θάνατου χατίρι ,
με ανοιχτή την αγκαλιά ,
θα είμαι όταν θα ‘ρθει .
Γεμίζω το ποτήρι μου και πίνω στην υγειά σου ,
ζωή γιατί μου χάρισες χαρές μα και πληγές ,
μα όμως μύστης έγινα μέσα στην αγκαλιά σου ,
του ρου σου και στις πιο κρυφές και μυστικές πηγές .
Ρεφ.
Εγώ πάντα το έπινα της ζήσης το ποτήρι ,
ως τη στερνή του τη γουλιά ,
γλυκιά ή και πικρή ,
γι αυτό ποτέ δεν ζήτησα του θάνατου χατίρι ,
με ανοιχτή την αγκαλιά ,
θα είμαι όταν θα ‘ρθει .
[B][I]
Δεσμευμένο προσωρινά . [/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ | | | |
|
χρηστος καραμανος
26-11-2009 @ 11:23 | Εγώ πάντα το έπινα της ζήσης το ποτήρι ,
ως τη στερνή του τη γουλιά ,
γλυκιά ή και πικρή ,
γι αυτό ποτέ δεν ζήτησα του θάνατου χατίρι ,
με ανοιχτή την αγκαλιά ,
θα είμαι όταν θα ‘ρθει .
ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ,ΕΝΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | yiannistellidis
26-11-2009 @ 11:23 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | sofiagera
26-11-2009 @ 11:27 | Όποιος σε ξόδεψε ζωή σ’ ανούσιες παρέες ,
σε συντροφιές π’ αγόρασε σ’ ανάγκης τη τιμή ,
μοιάζει λουλούδι ψεύτικο , σε πλαστικές αλέες ,
σαν άνθος που μαράθηκε πριν ζήσει και χαρεί ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΠΟΛΥ, ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ! | | **Ηώς**
26-11-2009 @ 11:30 | Όποιος ζωή φοβήθηκε βαθιά για να σε ζήσει ,
ποτέ του δεν κατάλαβε γιατ’ έχει γεννηθεί ..............
::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
ΕΤΣΙ ΓΙΑΝΝΗ....ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΩΣΤΟ | | oneiropola
26-11-2009 @ 11:35 | Εγώ πάντα το έπινα της ζήσης το ποτήρι ,
ως τη στερνή του τη γουλιά ,
γλυκιά ή και πικρή ,
γι αυτό ποτέ δεν ζήτησα του θάνατου χατίρι ,
με ανοιχτή την αγκαλιά ,
θα είμαι όταν θα ‘ρθει .
ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ::theos.::
την αγαπη μου ::hug.:: | | Helene52
26-11-2009 @ 11:36 | Γεμίζω το ποτήρι μου και πίνω στην υγειά σου ,
ζωή γιατί μου χάρισες χαρές μα και πληγές ,
μα όμως μύστης έγινα μέσα στην αγκαλιά σου ,
του ρου σου και στις πιο κρυφές και μυστικές πηγές .
Αλλη μια υπέροχη δημιουργία σου ........ !!!!!!!!
Καλό βράδυ Γιάννη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | viki72
26-11-2009 @ 11:39 | Λεβεντιά και δύναμη αποπνέει το δημιούργημά σου.
Είναι πολύ καλό! ::up.:: | | barboutsala
26-11-2009 @ 11:56 | τι πάει να πει δεσμευμένο προσωρινά; τώρα τό 'χεις εκθέσει και οφείλεις να το αποκαταστήσεις - με τι μούτρα θα ξαναβγει στη γειτονιά, τη δόλια τη μάνα δε τη σκέφτηκες; | | poetryf
26-11-2009 @ 12:21 | Περιμένω να το ακούσω και μελοποιημένο! | | heardline
26-11-2009 @ 13:52 | Ξηρομερίτης με στίχους ανθούς, πρωτάκουστο, μα αληθινό !!!!!! | | kantadoros
27-11-2009 @ 10:41 | Όποιος ζωή φοβήθηκε βαθιά για να σε ζήσει ,
ποτέ του δεν κατάλαβε γιατ’ έχει γεννηθεί
Έτσι γιάννη!!! ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
