Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αυτο το τελος ταιριαζει στην αγαπη μας?
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτο το τελος ταιριαζει στην αγαπη μας?
 Ειναι μακρια η θαλασσα απο το βουνο,τιποτα δεν τα ενωνει πια...
 
Κοιτα το σκονισμενο φεγγαρι μας που κλαιει
δειχνει πλεον ενα σκοτεινο δρομακι που πασχιζει να φανει μεσα απ'το σκοταδι...

Ενα ερωτηματικο βαμμενο ασημι με μαυρες ανταυγειες σου εστειλα...
κι εσυ...
αληθεια...?
Τι Μ...πορει να σκεφτεσαι?
Τι Ι...σως να αισθανεσαι?
Τι Λ...ογια θελεις να πεις και δεν τολμας?
Τι Α...ραγε φοβασαι?

Τι Μ...ονος περιμενεις?
Τι Ο...ρθιο εμεινε στο περασμα μου?
Τι Υ...στερα θα ζησεις και τι θα κανεις?

Κρυμμενα πισω απο το μαυρο πεπλο του ουρανου τα αστερια μας,
πενθουν τη χαμενη νουβελα που εβλεπαν καθε βραδυ
και φωτιζαν την αυλαια της παραστασης μας...

Η θαλασσα αγελαστη σιγοτραγουδαει
για να μην με ξυπνησει που θρηνω στην αγκαλια της...

και στο βουνο...τα δεντρα ακινητα πιστοι συμπαραστατες σου...

Ειναι μακρια η θαλασσα απο το βουνο,τιποτα δεν τα ενωνει πια...
κι εκεινο το γεφυρι...
που τοσο ενθουσιασμενος εχτισες με τα χρωματα του ουρανιου τοξου,
το γκρεμισε η μπορα εκεινη που μας τρομαξε
και τρεξαμε βιαστικα σε αντιθετη κατευθυνση!!!
πορεια προς τη σιωπη μας πια...
μονοι οπως παντα...
βουτηγμενοι στην υποκρισια της βολεμενης ζωης μας...

Κι ας ειδαμε τον ουρανο να φωτιζει το βραδυ μονο για την αγαπη μας!
Κι ας ειδαμε τ'αστερια να λαμπουν χαμογελωντας μας!
Κι ας ειδαμε το φεγγαρι να φεγγει το μονοπατι μας
και τα δεντρα του φθινοπωρου που εκαναν τα χρυσοπρασινα φυλλα τους
χαλι να περπατησουμε,να μην πατησουμε πετρες κοφτερες και
πληγωθουμε,να μην τρομαξουμε και να μην δωσουμε στο ονειρο μας τελος!
Κι ας ειδαμε τη θαλασσα ν'ανοιγει στα δυο και να μας αγκαλιαζει
και το τριανταφυλλο μας να γινεται παλι μπουμπουκι
για να μας κρυψει απο τους κυνηγους μας!

Αυτη την εξελιξη περιμεναμε...
οταν αγκαλιαστηκαμε πρωτη φορα σαν πουλια κυνηγημενα?
Αυτη την υποσχεση εδιναν...
τα ματια μας που δακρυζαν απο χαρα και μιλουσαν στη ψυχη μας?
Αυτοι οι υποτιτλοι ταιριαζουν...
στο ποιημα μας που δεν προλαβαμε να τελειωσουμε?
Αυτη η βουβη μουσικη ταιριαζει...
στο τραγουδι μας, στην μελωδια των ενωμενων κορμιων μας?

ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ???


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Χωρισμός,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ηταν αγαπη αραγε...?μονο αυτος ξερει...
 
Naiada Sissandra
27-11-2009 @ 05:06
http://www.youtube.com/watch?v=SaQH1uMq7gE

ποσο πολυ σ'αγαπησα ποτε δεν θα το μαθεις
απ'την ζωη μου περασες...κι αλαργεψες κι εχαθεις...
χρηστος καραμανος
27-11-2009 @ 05:08
Αυτοι οι υποτιτλοι ταιριαζουν...
στο ποιημα μας που δεν προλαβαμε να τελειωσουμε?
Αυτη η βουβη μουσικη ταιριαζει...
στο τραγουδι μας, στην μελωδια των ενωμενων κορμιων μας?
ΝΑΪΑΔΑ Η ΣΙΣΣΑΝΤΡΑ,ΜΙΑ ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ!!! ::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
yiannistellidis
27-11-2009 @ 05:13
::up.:: ::up.:: ::up.:: YPEROXO !!!!!!!
Naiada Sissandra
27-11-2009 @ 05:15
http://www.youtube.com/watch?v=roQKL-gVJjo&feature=related

ποσο θα 'θελα ν'αγαπουσες διχως πρεπει και διχως γιατι
την καρδια μοναχα να ρωτουσες κι οχι ο κοσμος τι θα πει...

ποσο θα'θελα να μ'αγαπουσες και το κοσμο να βλεπουμε αλλιως
τα ταξιδια σου να σταματουσες τελευταιος να ημουν σταθμος...
"αλλα...δεν ειμαι..."
Naiada Sissandra
27-11-2009 @ 05:17
αχαχαχαχ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥΛΗ!!!με καταλαβες ατιμουλικο,ε?
δεν κρυβομαι οταν εχω απωθημενα παναθεμα με! ::mad.::

σας ευχαριστω πολυ ::hug.::
KnRapper
27-11-2009 @ 06:06
::up.::
efrosiba
27-11-2009 @ 06:30
http://www.youtube.com/watch?v=Cy47oTj9SoM

Χείμαρρος συναισθημάτων είσαι........ ::theos.::
poetryf
27-11-2009 @ 06:45
............. ::cry.::
φραγκοσυριανος
27-11-2009 @ 09:59
Κρυμμενα πισω απο το μαυρο πεπλο του ουρανου τα αστερια μας,
πενθουν τη χαμενη νουβελα που εβλεπαν καθε βραδυ
και φωτιζαν την αυλαια της παραστασης μας...

Η θαλασσα αγελαστη σιγοτραγουδαει
για να μην με ξυπνησει που θρηνω στην αγκαλια της...

Πανέμορφο, να΄σαι καλά Μαρία... ::kiss.:: ::hug.:: ::kiss.::
monajia
28-11-2009 @ 00:14
ΚΑΛΗΜΕΡΑ......ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ............ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΡΙΑ..........
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο