Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: μικρό σενάριο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269435 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μικρό σενάριο
 ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΓΡΑΨΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΑΠΟΨΕ ΠΟΥ ΒΡΕΧΕΙ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΑ
 
-Τι κοιτάς
-τι είπες?
-ρωτάω,τι κοιτάς ακουμπισμένη στο παράθυρο,άλλωστε με τόσο σκοτάδι που έχει έξω,αμφιβάλλω,
αν βλέπεις τίποτα.
-Μα είναι νωρίς ακόμα.......
-Ναι 7 παρα τεταρτο..Αλλα με τέτοια βροχή αποψε οι δρόμοι έχουν αδειάσει.
-Τι λες τώρα αδειάζει ποτέ το κέντρο της Αθήνας.Και το σκοτάδι είναι αλλοιώτικο
στο χρώμα,θέλω να πω λες κι εχουν όλα πρασινίσει.λες και η πόλη είναι γεμάτη με κακοφωτισμένα
κυπαρίσσια.
-Δηλαδή το σκοτάδι,είναι σκούρο πράσινο κυπαρισσί εεεεε?
-ε ναι...λοιπον...ναι ........Και σε μένα φαίνεται παράξενο,αλλά αυτό συμβαίνει.Γιατί δεν κοιτάς προς τον
δρόμο,αφού φτάνεις στο παράθυρο.
............................................................................................................................................................................................
Άντε να σου κάνω την χάρη,αν και η χθεσινή μου βόλτα στους βροχερούς δρόμους,μ έκανε να μην
θέλω να τους δω ........ούτε ζωγραφιστούς.Μα......τι κάνει αυτός εκεί?
-ποιον λες?
-Να αυτον στην κολόνα!!!!!.
-Πως θες να ξέρω,την πλάτη του μόνο βλέπω κι αυτήν πράσινη
-Αντε πάλι......μα ειναι φως φανάρι.σκίζει την αφισσα απ την κολόνα.......σαν να μην τρέχει τίποτα να
την εσκισε και απομακρύνεται........
-φοβαμαι......
-δεν είναι καινούριο πάντα φοβόσουν εσύ.εφυγε σου λέω .....τι φοβάσαι..................τι φοβάσαι πιά...
μήπως γυρίσει και σκίσει το πολύχρωμο φουστάνι σου,μα και να θέλει,πως θα μπορέσει να έρθει
να σε βρει εδώ πάνω?
-Ας είναι,οι μικρές που βρίσκονται?
-Στον διάδρομο,είναι ήσυχα εκεί.
-Εχεις καθόλου ιδεα ?τι ώρα θα γυρίσουν οι άλλοι,λείπουν από το μεσημέρι και νομίζω ότι.................
-Ήλθαν!!!!ακούω τα κλειδιά στην πόρτα κάτσε ήσυχα......
Δυο ζευγάρια βήματα περπατούν,χωρίς να κάνουν σχεδόν καθόλου θόρυβο...........περπατούν από την
εξωπόρτα προς το μισοσκοτεινο σαλόνι.σε ασσυμετρο χρόνο με τις καχύποπτες ματιές τους και τις
βαριεστημένες τους ανάσες.Είναι μια ψιλόλιγνη γυναίκα με πολύ προσεγμένο ντύσιμο,καστανή με
συνηθισμενο προσωπο γύρω στα 40 και ένας παχουλός άνδρας γαλανομάτης με καστορινο σακάκι....
ίδιας περιπου ηλικίας.Με καλωσυνάτη όψη...και λίγα μαλλιά......
-θεε μου....ακουγεται δυνατα η φωνη της γυναικας
-τι εγινε?
-το ξέχασα,πριν φύγουμε το ξέχασα.....
-θα θυμηθείς τι ξέχασες η να κάνουμε άλλη μια βόλτα μέχρι το σπίτι της μάνας σου,να πιούμε καφεδάκι
σου και στο γυρισμό το ξανασκέπτεσαι.........
-Απο που ψωνίζεις κινέζικο χιούμορ να πάρουμε προμήθειες?
-Το ROBOT του Χρηστάκη ενοώ,καλά δεν βλέπεις το πράσινο φως έχουν πρασινίσει τα πάντα .Δες
εχει γεμίσει όλο το σπίτι.τώρα θα έχει καει η μπαταρία και δεν υπάρχουν τα κατάλληλα ανταλλακτικά
στην Ελλάδα.
-Γιαπωνέζικο χιούμορ πρέπει λοιπόν να προμηθευτούμε,για να κάνουμε και γνωριμιες μήπως μας
στείλουν ανταλλακτικά.Αλλά μη σε νοιάζει κάτι αλλο θα βρεθεί να πετάει στον Άρη με το καμάρι μας
κάτι θα υπάρχει δε μπορει................
........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................?

-Ναι.. η ανύπαρκτη φαντασία σου.........θα γίνει διαστημόπλοιο και θα πάτε να σας ετοιμάσω βαλίτσες
μα δεν κατάλαβαινεις λοιπον οτι το παίδι είναι σε ευαίσθητη ηλικίας. Πονάει ο ψυχικός του κόσμος
και αν δεν βρεί ακριβως το ίδιο παιχνιδι πρεπει να παει σε παιδοψυχολόγο και να ακολουθήσει
θεραπεία.
-.Τι μου λες σε μεσημεριανή εκπομπή το άκουσες αυτό ? γιατι δεν ηθελε θεραπεια πριν δυο βδομαδες που έψησε το καναρίνι στο φούρνο μικροκυμάτων?η το καλοκαίρι που έβαλε τον βάτραχο στο παπούτσι εκείνης της γιαγιάς στην παραλία?Αλήθεια επέζησε από το έμφραγμα η γριούλα.Εμαθες
τίποτα?
-87 ετών ήταν ανόητε!!!!το παιδί τη σκότωσε?
Καλά να έχουμε χάρη,που έμενε σε γηροκομείο και δεν είχε συγγενείς,ούτε ακινητη περιουσία
γιατί δεν θα μας έφταναν 5 ζωές να δουλεύουμε να ξεπληρώσουμε τις διάφορες διεκδικήσεις.
-
-Κάηκεεεεεεεε!!!!!!!!!τελείως,δεν πρασινίζει τίποτα πιά.Ευτυχώς που τα παιδιά έμειναν στην μαμά ......
ααααααααααα.....ποιος τις αφησε αυτες εκειιιιιι.
-πως κάνεις ετσι ήταν βρεγμένες απο χθες και τις κρέμασα κοντά στο παράθυρο.πριν φύγουμε
-για να στεγνωσουν η να δουν τη θέα...........?
Φερ τις εδώ!!!!!!!


-Μα είναι ακόμα βρεγμένες...
-και θα στεγνώσουν στο σαλονι δωσε μου τις σου λέω!!!!!..............................................................................
3 ΩΡΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ


-το περίμενες
-ποιο καλή μου?
-οτι αποψε θα την βγαλουμε στην ομπρελοθήκη?και χωρις το πράσινο φως.
-τι ναπω οι ομορφες στιγμες δεν κρατάνε πολύ.δεν μας κατασκευασαν για να
κοιτάμε απ τα παράθυρα......-
-να υπήρχε τουλάχιστον το πράσινο φως?
-έχει πράσινο το φόρεμα σου κοίτα και πολυ πιο όμορφο,απο εκείνο το
φωσφωριζε΄,αν ήξερες και πόσο σου πηγαίνει?σε δείχνει πανεμόρφη.......!!!!!!!


5 ΩΡΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ.....................................ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ..................................................................................

Η πολύχρωμη ομορφονιά δεν έχει στεγνώσει ακόμα μια τελευταία σταγόνα κυλάει αργά απ την
ξύλινη λαβή στο ύφασμα.Ο μονόχρωμος κοιτάει προσπαθώντας να χαμογελάσει...........................
Μην κλαις καλή μου.'ισως να βρέξει και σήμερα.













-.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
malkon64
02-12-2009 @ 14:16
Κάτι τόσο όμορφα Αφηγηματικό - Διηγηματικό !!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
02-12-2009 @ 14:18

Πολύ ωραίο και πρωτότυπο
και με έκπληξη στο τέλος


Μπράβο Κατερίνα
καλό βράδυ
ΚατεριναΘεωνα
02-12-2009 @ 14:19
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΟΝ ΒΑΤΡΑΧΟ ΣΤΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙ ΕΚΕΙΝΗΣ
ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

ΑΥΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΨΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΡΙΝΙΟΥ
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΠΗΡΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΙΣΩΣ ΕΚΑΝΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ
Helene52
02-12-2009 @ 14:21
Πανέμορφο !!!!!!
Καλό ξημέρωμα ::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
02-12-2009 @ 14:21
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
viki72
02-12-2009 @ 14:28
Πρωτότυπη γραφή, πανέμορφο τέλος....
::smile.::
Δέσποινα1971
02-12-2009 @ 15:02
πανέμορφο!!!! ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
02-12-2009 @ 22:20
Αλληγορικό νόημα στο όμορφο σενάριό σου , που βάζει το νου σε τροχιά γύρω από τη σκέψη σου , με τον πιο φανταστικό τρόπο . !!!!!!
ΜΝΗΜΩΝ
02-12-2009 @ 22:59
Εγώ θαρρώ πως ο μικρός μεγάλωσε λιγάκι
και καίει αυτοκίνητα κι όχι καναρινάκι
κι αντίς για βάτραχους θαρρώ πως τώρα βάζει μπόμπες
κι έχουμε την μανούλα του να μας περνάει τρόμπες
που όλοι φταίμε τάχατις κι ειν το παιδί θιγμένο
και κάνει επανάσταση προς το κατεστημένο
αλλά δεν καίει του μπαμπά το αυτοκίνητό του
μα προτιμά του γείτονα που δεν είναι δικό του......

Πήρα φόρα λόγω εκτροχιασμού του βάτραχου ..... Βλέπεις μπήκε και στην δική μου την παντόφλα κι αργά ή γρήγορα θα μπει και στην δική σου.....

Η γραφή σου είναι απίστευτα αφηγηματική της στιγμής με εξάρσεις σε άλλους χώρους και καταστάσεις που μπορεί μόνον οι πρωταγωνιστές να γνωρίζουν και οι αναγνώστες να φαντάζονται....
Στην κυριολεξία με συνεπήρε..... Κατερίνα δεν ξέρω αν ασχολεισαι με το μυθιστόρημα αλλά είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει να κάνεις την κίνησή σου.... Γράφεις υπέροχα.... Συγγνώμη για την ποιητική πεζή εκτροπή μου, αλλά μου έξυσε μνήμες.....
Την καλημέρα μου.....
Rannia . k
03-12-2009 @ 00:52
Υπέροχο Κατερίνα μου!!!
Την καλημέρα μου!!!
::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
elpidakwstopoulou
03-12-2009 @ 01:43
πρωτότυπο ...με όμορφο τέλος ..αλληγορικό και υπέροχο !!!!! ::theos.:: ::love.::
peiraiotissa
03-12-2009 @ 01:48
Καλημέρα Κατερίνα....γράφεις πάντα....ποίημα ή πεζό...υπέροχα!!!!!!
dante537
03-12-2009 @ 02:09
Ο δημιουργός με τον διάλογο πετυχαίνει άμεση επικοινωνία με τον αναγνώστη, και να δώσει ζωντάνια στο κείμενο. κυριαρχούν τα επίθετα, που ομορφαίνουν το κείμενο. Το κείμενο είναι γενικά όμορφο,καλή δουλειά.
Όσο για το αν ειμαι νέος που ρώτησες στην δικιά μου δημιουργία,ναι,ειμαι νέος, 2 μέρες έχω εδώ πέρα. Το Τραγούδι όμως νομίζω κατάφερα αντικειμενικά να συνδυάσω όλα τα ρεφραίν και στίχους με νόημα που συνεχίζεται χωρίς άσκοπες ιδέες και κατάληλες ρήμες, το αν υποκειεμενικά δεν σε εντυπωσίασε,δικαίωμα σου.
Το μικρό σενάριο σου ωραία ατμόσφαιρα,όμορφο τέλος. Καλή συνέχεια. ::up.::
poetryf
03-12-2009 @ 04:15
Τόσο θλιμμένο, τόσο ευαίσθητο....
που αφήνει πάντα μια ρωγμή να μπαίνει ελπίδα....
Μπράβο Κατερίνα μου....
Γιώργος Θαλάσσης
03-12-2009 @ 08:13
πολυ καλο ::up.::
barboutsala
03-12-2009 @ 10:17
δεν προλαβαίνω μπλα-μπλα, σας τό 'χω πει
La Petite
03-12-2009 @ 10:19
Καλησπέρα.. θα το ξαναδιαβάσω με τα μεγάλα κείμενα δε τα πάω καλά.. ::lost.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
03-12-2009 @ 13:51
οι σταγόνες ποτέ δεν στεγνώνουν............
πολύ όμορφο Κατερινάκι
ερέθισμα για πολύ ψάξιμο.......... ::hug.:: ::kiss.::
**Ηώς**
04-12-2009 @ 08:21
::up.:: ::up.::
και στο πεζό και στο ποιητικό είσαι άφθαστη!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο