| |
Για δες τον ουρανό πόσο γρήγορα αλλάζει χρώμα.
Ισως τα σύννεφα φέρουνε βροχή, σηκώνω το κεφάλι μου να δω ψηλά
Αμέσως καταλαβαίνω, πως το μόνο χρώμα που θα μείνει σε λίγο θα είναι το γκρι.
Μα πονάει το γκρι, ο ουρανός όσο περνάει η ώρα γίνετε και πιο βαρύς
Ισως κατέβει τόσο πολύ που πάνω στα κεφάλια μας θα σταματήσει
πονάω
Αυτόν τον ουρανό την μια στιγμή τον βλέπεις με χρώματα και είσαι παιδί,
Χαμηλώνεις τα μάτια σου στο χώμα και όταν τα ξανασηκώνεις έχεις είδη γεράσει
πονάω.
Ανόητες αγάπες, χαμένες στο πέρασμα του χρόνου, κανένα όφελος, κανένα.
Μα αυτό που πονάει είναι το γκρίζο του ουρανού, που πάνω από τα κεφάλια μας γυρίζει.
Ενα μικρό άνοιγμα στον ουρανό και μια ακτίνα ήλιου δραπετεύει μέσα από το γκρίζο
Να μου θυμίζει θέλει, να μου θυμίζει. Μα εγώ δεν θέλω να θυμάμαι, να ξεχάσω θέλω.
Η αγάπη και αυτή σαν τον ουρανό είναι, την μία έχει χρώματα την άλλη είναι γκρίζα.
Αξίζει της αγάπης μια τιμωρία, προτείνω να την βάψουμε για πάντα γκρι, να μη μας γελάει με το κόκκινο,
Για μια χαμένη αγάπη όλοι μας πονάμε, για μια χαμένη αγάπη.
Αν συνηθίσουμε το γκρι, τι θα μπορέσει να μας κάνει κακό; τα πάντα γκρι
Παντού το ίδιο χρώμα στην θάλασσα στον ουρανό στα βουνά και στους ανθρώπους.
Η ειρωνεία είναι ότι σκέφτομαι την ζωή μου γκρι
και δακρύζω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
