Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130998 Τραγούδια, 269507 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα χταπόδια
  Απο την ποητική μου συλλογή *ΘΥΜΑΜΑΙ* 11/24
 
Όλα μου τα ποιήματα συνοδεύονται απο μία ζωγραφική φτιαγμένη στο υπολογιστή
με την χρήση του ποντικιού και μόνο! Βλέπε: http:// StamatiosStefanakis.blogspot.com/

῟῟῟ ΧΤΑΠΟΔΙΑ ῟῟῟

Με μιά μάσκα στο κεφάλι
και πτερύγια στα πόδια,
στης θαλάσσης τον βυθό
κυνηγούσαμε χταπόδια.

Μα εκείνα φοβισμένα
αμολούσανε μελάνι,
και τρέχανε για κρυφτούνε
μέσ᾽ του βράχου το θολάμι.

Στήναμε κι᾽ εμείς καρτέρι
και γαλαζόπετρα τους βάζαμε,
κι᾽ έτσι μόλις ξεπροβάλαν
με το χέρι τα αρπάζαμε.

¨Όσο πιο γρήγορα ήταν δυνατόν
βγαίναμε στην παραλία,
με το χταπόδι βυζαγμένο ως τον λαιμό
επίδειξη να κάνουμε την λεία.

Σταμάτης Στεφανάκης




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

*Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση και η ποίηση είναι ζωγραφική με το χάρισμα του λόγου* (Σιμωνίδης )
 
Γιάννης Ποταμιάνος
03-12-2009 @ 05:22
Πολύ όμορφο
και με προεκτάσεις

Μπράβο Σταμάτη
::up.:: ::up.::
dante537
03-12-2009 @ 05:26
η ζωγραφιά σου αυτήν την φορά ήταν ένας βατρανχάθρωπος σε μία θάλασσα.. Προφανώς τα ποιήματα όσο και οι ζωγραφιές σου συνδέονται με την φύση, όπος με τον σχίνο το προηγούμενο. Το νόημα τουτέστιν το παράπονο εδώ πέρα υποθέτω βρίσκεται στον τελευταίο στίχο, στην αφαίρεση ζωής για επείδειξη. Καταστρέφουμε χλωρίδα,πανίδα εδώ πέρα...για πιον λόγο?? Για να μαστε εμείς καλά και ας είναι η φύση χειρότερα!!!! ::4348.:: ::6125.::
χρηστος καραμανος
03-12-2009 @ 05:39
Όσο πιο γρήγορα ήταν δυνατόν
βγαίναμε στην παραλία,
με το χταπόδι βυζαγμένο ως τον λαιμό
επίδειξη να κάνουμε την λεία.
ΩΡΑΙΟΤΑΤΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Nikos Krideras
03-12-2009 @ 08:45
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΧΤΑΠΟΔΑ ΜΟΥ ! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Μνησαρέτη
03-12-2009 @ 09:31
Ο Σταμάτης Στεφανάκης είναι κάτοικος Αμερικής, κάνει πολύ όμορφη δουλειά με παραμυθόστιχο και ζωγραφική και πάντα, ή σχεδόν πάντα αναφέρεται στις μνήμες των παιδικών του χρόνων στη Χίο.
Ο κος dante537 απ' την άλλη, προστατεύει την χλωρίδα και την πανίδα, γι αυτό και τρέφεται με αέρα κοπανιστό.
dante537
03-12-2009 @ 15:38
με συγχωρείς που δεν δουλεύω στο FBI και δεν ξέρω απέξω την βιογραφία του,ακόμα και αν είναι γνωστός. ένα μικρό παιδί είμαι που διαβάζω τις δημιουργίες των άλλων,και με συγχωρείς που δεν διαβάζω την σκέψη τους. Παρόλα αυτά, για αυτό ακριβώς είναι η τέχνη: να ερμηνεύει ο καθένας σύμφωνα με τις δικές του εμπειρίες, γνώσεις,σκέψεις,συναισθήματα. Ακόμα και να πει κάτι τελείως άκυρο. Σε διαγώνισμα ελληνικού σχολείου είμαστε? Μπας και είστε καθηγήτρια κυρία Μνησαρέτη? Φιλόλογος??? Τουλάχιστον δεν έκανα κακό σε κανέναν απλώς παρερμηνεύοντας, αυτός που προσβάλλει αυθαίρετα θα έλεγα τρέφεται με αέρα και χώμα κοπανιστό ταυτόχρονα
dante537
03-12-2009 @ 16:11
υστερόγραφο: ακόμα και να είναι χαζό ότι σκεφτόμαστε, συνήθως είναι ωραίο να εκφράζουμε την αυθόρμητη μας σκέψη,όσο άκυρη και αν είναι,εφόσον δεν κάνει κακό σε κανένα. Αν εσείς θέλετε πάντα να ακολουθούν οι άλλοι τον τρόπο σας,δικαίωμα σας,άλλα μην προσβάλετε όσους δεν το κάνουνε και λένε τι τους φέρνει στο μυαλό απλώς. ευχαριστώ
dante537
03-12-2009 @ 16:34
υστερόγραφο 2: παρόλα αυτά πάλι δεν έπεσα εντελώς έξω. σε όλα τα ποιήματα συνήθως η φύση της κάποτε Χίου καταστρέφεται.ας μην σκεφτόταν αυτό ο δημιουργός, τι σημασία έχει?? μία απλή λέξη: ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!
Μνησαρέτη
04-12-2009 @ 00:47
dante537, πολύ σας λύπησα και δεν ήταν στις προθέσεις μου.
Αν όμως είχατε κάνει εγκαίρως τον κόπο ν' ανοίξετε το μπλογκ του δημιουργού θα διαπιστώνατε πως δεν χρειάζεται να δουλέψετε στο FBI για να ενημερωθείτε περί της δουλειάς του.
Το ενδιαφέρον μας για το φυσικό περιβάλλον δεν θα πρέπει να περιορίζεται σε πράσινες ελαφρότητες.

Υστερόγραφο μόνο:
Αν είσαι ένα παιδί μικρό
Πήγαινε στο σχολείο
Βούτα τον λόγο στο μυαλό
Τα μάτια στο βιβλίο
barboutsala
04-12-2009 @ 01:38
δεν τολμάω να σκεφτώ τι θα γράψεις για τη μέρα που βγήκες να μαζέψεις σαλιγκάρια
dante537
04-12-2009 @ 06:23
εντάξει, δεν έγινε και τίποτα, δεν θίχτηκα,είπαμε... στο blog είχα δει μόνο τις ζωγραφιές. αλλά να κάνουμε και συνειρμούς σύμφωνα με την σκέψη μας δεν κάνει και κακό........σίγουρα οι αναμνήσεις του δημιουργού σημαίνουν πάρα πολλά πέρα απο την ευαισθησία του τόπου που τον βλέπει να χάνεται. η αλληλουχία όμως των σκέψεων μπορεί να οδηγήσει και εμάς σε μονοπάτια ευαισθητοποίησης
StamosStef
04-12-2009 @ 06:55
Ω τι θαυμάσιο θέμα! αυτό που εσύ θεωρείς γελοίο αγαπητέ-η barboutsala, τόλμησε να σκεφτείς ότι αν μπορέσεις να μου προσφέρεις ένα φθινοπωρινό πρωτοβρόχι με μυρωδιά από βρεγμένο χώμα και σαλιγκάρια εγώ θα σου χαρίσω μια πολυκατοικία 40 οικογενειών στη Νέα Υόρκη!!! and... I mean it!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο