sofiagera
05-12-2009 @ 00:47 | Μες στο στριμωξίδι το διαμαντένιο κολιέ που της είχε χαρίσει έσπασε
Τα γλαυκά όνειρα που μαζί είχαν κάνει στον άνεμο σκόρπισαν
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΟΛΟ... | |
Simos_Vassilis
05-12-2009 @ 02:19 | .................όμορφες εικόνες σαν του παλιού καλού σινεμά........... | |
ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
05-12-2009 @ 02:27 | Έτσι είναι. Το ποίημα είναι εμπνευσμένο από την τελευταία σκηνή της καταπληκτικής ταινίας του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου "Μια ζωή την έχουμε" με το Δημήτρη Χορν και την Υβον Σανσόν. | |
χρηστος καραμανος
05-12-2009 @ 03:07 | Μες στο στριμωξίδι το διαμαντένιο κολιέ που της είχε χαρίσει έσπασε
Τα γλαυκά όνειρα που μαζί είχαν κάνει στον άνεμο σκόρπισαν
Το ρολόι στου Αϊ-Νικόλα το πέτρινο καμπαναριό τέσσερις σήμανε
Κι η κόρνα του τεράστιου πλοίου θλιμμένα στο φλεγόμενο λιμάνι βούιξε.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
poetryf
05-12-2009 @ 04:46 | Τόσο όμορφο...τόσο θλιμμένο... ::cry.:: | |
Δέσποινα1971
05-12-2009 @ 12:58 | μια όμορφη εικόνα!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
06-12-2009 @ 10:17 | εικόνες αποχωρισμού μα τόσο όμορφα δοσμένες ::up.:: ::up.:: | |
 |
