Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χαμένη αγάπη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χαμένη αγάπη
 Απο την ποητική μου συλλογή *ΘΥΜΑΜΑΙ* 14/24
 
Όλα μου τα ποιήματα συνοδεύονται απο μία ζωγραφική φτιαγμένη στο υπολογιστή
με την χρήση του ποντικιού και μόνο! Βλέπε:
http:// StamatiosStefanakis.blogspot.com/


ΧΑΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

Σε μία μικρή και όμορφη ταβέρνα
Μία χαμένη αγάπη θυμάμαι και δακρύζω,
μαζί με την γλυκιά κιθαρίτσα, τραγούδι,
που αγαπούσαμε κι᾽ δυό, το σιγοψιθυρίζω.

Κοντά μου στο άδειο τραπέζι
την θέση σου παίρνει μια ξανθιά κοντεσίνα
που παρηγοριά προσπαθεί να μου δώσει
η γλυκιά, η τρελή, η ρετσίνα.

Ξαφνικά η ξανθούλα με πέρνει
με βήμα αργό, στο μουράγιο,
στην ταβέρνα από κάτω, με φέρνει,
και στο αυτή μου ψιθυρίζει, κουράγιο.

Της θάλασσας χτυπάει το κύμα στα βράχια
και γίνετε σύννεφο άσπρο,
κι᾽εκεί μέσα, προβάλει το δικό σου το σώμα,
που μοιάζει ολόλαμπρο άστρο.

Τα χέρια μου απλώνω
κι᾽εσύ τα δικά σου,
σε σφίγγω στην άδεια αγκαλιά μου
και σε γεμίζω με χίλια φιλιά μου.

Μα τι έπαθες;
γιατί δεν μου μιλάς;
γιατί την θάλασσα
βαθιά κοιτάς;

Έφυγες!
μαζί σου και η ξανθούλα έχει φύγει,
τώρα κατάλαβα πως ήμουν μεθυσμένος,
και της μοναξιάς η λύπη με τυλίγει.

Σταμάτης Στεφανάκης
Δεκ. 15 1968


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

*Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση και η ποίηση είναι ζωγραφική με το χάρισμα του λόγου* (Σιμωνίδης )
 
χρηστος καραμανος
07-12-2009 @ 21:38
Έφυγες!
μαζί σου και η ξανθούλα έχει φύγει,
τώρα κατάλαβα πως ήμουν μεθυσμένος,
και της μοναξιάς η λύπη με τυλίγει.

ΩΡΑΙΑ Η ΧΑΜΕΝΗ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗ ΣΤΑΜΑΤΗ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
07-12-2009 @ 22:55
Της θάλασσας χτυπάει το κύμα στα βράχια
και γίνετε σύννεφο άσπρο,
κι᾽εκεί μέσα, προβάλει το δικό σου το σώμα,
που μοιάζει ολόλαμπρο άστρο.

Μπράβο Σταμάτη, Ωραίο
Καλή σου μέρα
::up.:: ::up.::
dante537
08-12-2009 @ 01:53
den amfevala. allo ena poli omorfo poiima

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο