Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η φύση μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130526 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η φύση μου
 
[I]Δεν ήξερα τι σώμα είχα φορέσει
αν ήταν σχεδιο εμπριμέ να τους αρέσει
αν ήταν μαύρο της γιαγιάς μου,μάλλινο ή πανί
αν ήτανε για θάνατο ή αν ήταν για ζωή..

Για την ψυχή μου γνώριζα τα πάντα
δεν ήταν δυσκολη περίπτωση η γυμνή μου
είχε το χρώμα της αγάπης σε εξάρσεις
και το παράπονο του κόσμου σε επάρσεις...

Για το μυαλό μου τώρα..χα!!!

Σκληρό σαν ύφασμα με πούλιες και με πέρλες
πατούσε πάνω στις εξόδους των ματιων μου
Γίνονταν κράμα με τα δακρυα και σώπαινε
μην τους πληγώνεις τους ανθρώπους σου

..ρε κόπανε..

Η φύση μου είχε χρώμα θαλασσί
ήταν το γέλιο μου μαχαίρι από γυαλί
γυρνούσε πάνω μου και με κοβε σε λόγια
του χρόνου που μου δόθηκε ρολόγια[/I]...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

χαίρομαι που υπάρχετε
 
ΜΝΗΜΩΝ
10-12-2009 @ 23:52
Απίστευτος ρεαλισμός προσέγγισης με χρώμα
της δίχως λόγια και στιγμές προσωπικότητάς σου
στυλάτος απεικονισμός ψυχής μυαλού και σώμα
της φωτεινές και με σκιές ασυμβατότητάς σου......

Ελένη είναι από τα πιο όμορφα ποιήματα που έχω διαβάσει επάνω στην ανατομία του εαυτού μας..... Μπράβο σου......Την καλημέρα μου....
mytilinia
11-12-2009 @ 00:00
Καλημέρα....σκληρή η πένα σου μα και αληθινή....Ο διαλογισμος και η αυτοκριτική πάντα κάτι καλό φέρνουν....Υπέροχο και με νόημα! ::love.::
Ιχνηλάτης
11-12-2009 @ 00:07
Πολύ δύσκολο το θέμα!!!
Το διάβασα αναπνευστί και κόντεψα να σκάσω.
Με εξέπληξε ο ρεαλισμός του!!!!!
MARGARITA
11-12-2009 @ 00:21
Ναι! Λενάκι μου....είσαι αληθινή....μπράβο σου ::love.::
**Ηώς**
11-12-2009 @ 00:27
είχε το χρώμα της αγάπης σε εξάρσεις
και το παράπονο του κόσμου σε επάρσεις... ::love.:: ::love.:: ::hug.::
kantadoros
11-12-2009 @ 02:15
Ρεαλιστική αυτογνωσία? Πάντως μ'άρεσε. ::xmas.::
νετη541
11-12-2009 @ 02:25
...χμ, ναι...εκείνο το συνολάκι με τις παγιέτε το ενθυμούμαι...κίσσες χέλεν μου...

...ιχνηλάτα, στείλτε μου κι εμέ ένα αναπνευστήρα πληζ...ντουμάνιασα πάλι, η κακούργα...

Γιάννης Ποταμιάνος
11-12-2009 @ 03:15
Η φύση μου είχε χρώμα θαλασσί
ήταν το γέλιο μου μαχαίρι από γυαλί
γυρνούσε πάνω μου και με κοβε σε λόγια
του χρόνου που μου δόθηκε ρολόγια...

Δυνατός στίχος
Καλημέρα Ελένη
::up.:: ::up.::
Δέσποινα1971
11-12-2009 @ 05:35
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
artista_k
11-12-2009 @ 10:49
Τι λες...... ::love.::
karpox
11-12-2009 @ 11:06
::5412.::::6660.::::20315.::::8576.::::9201.::::9623.::
στίχος
01-03-2011 @ 02:32

...σχεδόν όλα τα γραπτά σου είναι αγαπημένα...

...είσαι δύναμη στο site και από τις μεγάλες....


::4076.::................... ::5156.::............................... ::778.::

...καλό μήνα Ελένη....
merlin17254
01-03-2011 @ 03:59

Για την ψυχή μου γνώριζα τα πάντα
δεν ήταν δυσκολη περίπτωση η γυμνή μου
είχε το χρώμα της αγάπης σε εξάρσεις
και το παράπονο του κόσμου σε επάρσεις...

....ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο