Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αν με πιστέψεις- Καταθέτω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269377 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αν με πιστέψεις- Καταθέτω
 Για όσους φοβούνται ότι επαναλαμβάνονται στη γραφή θα πω: Θα σταματήσω να γράφω όταν δυό φλόγες γίνουν ολόιδιες.
 
Kαταθέτω στον αέρα δύο λέξεις
τριάντα φλουριά επιστρέφω στη γη
φωτιά και ελπίδα αν με πιστέψεις
θα σβήσει τη θλίψη το δάκρυ σου εκεί.

Μες τον αιθέρα η μάνα πονάει
ξυπνά και δαμάζει δυό ποταμούς
η ώρα μ’ αγγίζει και δέντρα λυγάει
μας φτάνει η ομίχλη μα λες πως μ’ ακούς.

Η υποταγή σου μου δείχνει σημάδια
με παίρνει και φεύγει σα μοναχή
κι ύστερα νιώθω μικρός στα σκοτάδια
να ψάχνω το φως μου βαθιά στην ψυχή.

Δεν κλαίω μιας κι είμαι παιδί μιας αλήθειας
που ψέματα είπα σε λάθος στιγμή
λυγάω μα νιώθω την κρίση στα στήθια
και τήν προδοσία σε ξένου φιλί.

Καταθέτω λίγα δάκρυα ακόμα
ζητάω να μείνεις ως την αυγή
δεν κοιμάμαι κι η βροχή κτυπά το χώμα
θέλω να δείξεις υπομονή.

Στο φως της γης μου δε σε είδα
μύστη μαστίγωναν σε φυλακή του νου
για σένα ανέβηκαν το δρόμο δύο φίδια
ποιος σε αντάμωσε θεά του ουρανού.

Καταθέτω την αλήθεια που πονάει
και λυγίζω δυο κλαδιά σε στέρφα γη
το μικρό που το μεγάλο προσκυνάει
το μετέπειτα που ψάχνει το αλλού.

Δυό φτερά μες τον αέρα με δυό λέξεις
αν πιστέψεις θα με δεις και θα σε βρω
θα μ' αγγίξεις και μετά θα με ληστέψεις
θα σου πω για όλα αυτά που νοσταλγώ.


1 Καταθέτω
2 Αν με πιστέψεις


[I]...δεν κοιμόμαστε σήμερα.
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα,
περισυλλογή και αναζήτηση.[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Άχραντη
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Γιάννης Ποταμιάνος
18-12-2009 @ 14:17
Μες τον αιθέρα μια μάνα πονάει
κοιμίζει δυο αδέρφια μικρούς ποταμούς
η ώρα μ’ αγγίζει και δέντρα λυγάει
μας φτάνει η ομίχλη μα λες πως μ’ ακούς.

Καλό βράδυ Θεοδώρα
με γόνιμη περισυλλογή
::up.:: ::up.::
dim fili
18-12-2009 @ 14:19
::up.::
malkon64
18-12-2009 @ 14:32
δεν κοιμόμαστε σήμερα.
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα,
περισυλλογή και αναζήτηση.

Ας μείνω στο τελευταίο Είναι Πολύ Καλό ! ::yes.::
Δέσποινα1971
18-12-2009 @ 14:33
καλή περισυλλογή και αναζήτηση!!!!!!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
18-12-2009 @ 14:35
Κάθε νύχτα ας είναι σαν τη σημερινή.
dante537
18-12-2009 @ 14:40
το έπιασες το χριστουγεννιάτικο πνεύμα. μακάρι να μπορούσαμε να αφαιρούμε όλα τα λυπηρά και να το είχαμε αληθινά. ας πολεμάμε όμως πάντα για το καλύτερο ::xmas.:: ::sad.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
18-12-2009 @ 14:46
κάθε βράδυ η ψυχή μας πονά
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
18-12-2009 @ 15:30
Aπό το πόσα άτομα σηκώσαν ποίημα ως τις δύο φαίνεται ότι έφυγαν όλοι όσοι ήταν για επαρχία. Εμείς που μείναμε πίσω στην άναστρη πόλη κουράγιο, κάποιος λόγος μας κρατά, ας βρούμε μέσα μας το νόημα, τη γαλήνη και την υπομονή. Καλές γιορτές.
Celestia
18-12-2009 @ 15:45
Δυό φτερά μες τον αέρα με δυό λέξεις
αν πιστέψεις θα με δεις και θα σε βρω
θα μ' αγγίξεις και μετά θα με ληστέψεις
θα σου πω για όλα αυτά που νοσταλγώ.


Νοσταλγια.....

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
lenadrs
18-12-2009 @ 16:03
Δεν κλαίω μιας κι είμαι παιδί μιας αλήθειας
που ψέματα είπα σε λάθος στιγμή
λυγάω μα νιώθω την κρίση στα στήθια
και την προδοσία σε ξένου φιλί
::yes.:: ::yes.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
18-12-2009 @ 16:06
Γεια σου Λένα, όμορφο και το δικό σου. Τα λέμε..
kantadoros
18-12-2009 @ 21:34
Είναι μια ομορφιά.
Κάθομαι δίπλα στο τζάκι. Πώς μπορεί δυό φλόγες να είναι ίδιες;
::xmas.:: ::up.:: ::xmas.::
barboutsala
19-12-2009 @ 01:49
αυτός ο π@$#της ο προμηθέας τα φταίει όλα τελικά
poetryf
19-12-2009 @ 03:00
Με κάλυψες με το υποσχόλιο σου Δώρά μου!
Οι δυο τελευταίες σου στροφές ξεχωρίζουν!
::hug.::
contrabando-86
19-12-2009 @ 03:35
Εξαίσιο ποίημα, μα το υποσχόλιό σου είναι αριστούργημα...
ΜΝΗΜΩΝ
19-12-2009 @ 04:09
Xριστούγεννα πάντα οι καρδιές κοινωνάνε
όταν κι αυτούς που τις θλίβουν πονάνε
κι άδολα κι αυτούς αυτές αγαπάνε.....

Το ποίημά σου αριστούργημα..........
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
31-12-2009 @ 10:23
http://musicunites.ning.com/profiles/blogs/an-me-pisthepseis
katiabid...
01-01-2010 @ 21:23
συμφωνώ, αριστούργημα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο