Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η ζωή μου σε ποίημα περικοπή Νο2
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130430 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η ζωή μου σε ποίημα περικοπή Νο2
 
Ύστερα από την περικοπή Νο1 (εισαγωγή) της 11-12-2009 καταχωρώ σήμερα την περικοπή Νο2, πρώτη σελίδα του κυρίου κειμένου (111 σελίδες μέχρι στιγμής). Οι γνώμες σας πάντα ευπρόσδεκτες. Ίσως καταχωρήσω ακόμη μια τυχαία σελίδα το ερχόμενο Σάββατο.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας.


[align=center]Μεγάλωσα. Ήρθε καιρός να μπω σ' ένα καράβι
κι όλες τις θάλασσες της γης να πάω να γνωρίσω
τα όνειρα όπου παιδί στη σκέψη είχα βάλει
τώρα που άντρας έγινα, να πραγματοποιήσω

αφήνω γεια στον τόπο μου, τους φίλους και τη μάνα
στο ακρογιάλι το μικρό που πάντα κολυμπούσα
στα χρόνια μου τα παιδικά που έστηνα δοκάνια
και στα αγκάθια που σκληρά τα πόδια μου τρυπούσαν.

Δασκάλοι που μου δείξατε στη γη να περπατάω
και που φυτέψατε φτερά στη σκέψη μου να θέλει
όλο τον κόσμο να γυρνώ, να ζω και να μεθάω
απο κρασί π' ωρίμασε στης φύσης το βαρέλι,

παρέα με τις ξωτικές γυναίκες του πλανήτη
όπου ποτέ δεν σκέφτηκα πώς είναι, με τί μοιάζουν
και που φυλά για έκπληξη ο χρόνος ο αλήτης
για όσους τη ρουτίνα τους μπορούν να θυσιάζουν.

Και συ καρδιά μου παιδική που έχεις μείνει πίσω
σε μια ανάμνηση παλιά, στα παιδικά τα χρόνια
μην το ζητάς, δεν πρόκειται για να ξαναγυρίσω
στα χρόνια όπου φόραγα κοντά τα παντελόνια

μεγάλωσα. Και η ζωή μπροστά πηγαίνει πάντα
το ρεύμα της ακολουθώ, τ' αφήνω να με σέρνει
σ' ένα γλυκό νανούρισμα, σε μια γλυκιά μπαλάντα,
σε μια στιγμή που χάνεται, σε άλλη μια που μπαίνει.

Η θέληση που σμίλεψαν τα χρόνια κι οι στερήσεις
είναι εφόδιο μοναχό στον κόσμο που πηγαίνω
και τούτο είναι αρκετό να αντιμετωπίσει
όποιο εμπόδιο κι αν βρεθεί στις στράτες που διαβαίνω

φεύγω, αλλά στο άγνωστο δεν πάω να πλουτίσω,
να συναθροίσω θησαυρούς και πίσω να τους φέρω.
Την εμπειρία μιας ζωής θέλω να αποκτήσω
και ότι άλλοι ξέρουνε, θέλω κι εγώ να ξέρω.

Πλημμυρισμένο το μυαλό με πεθυμιές και σκέψεις
έδωσε μόλις προσταγή για να εγκαταλείψω
όλα που μέχρι σήμερα είχαν δικές τους θέσεις
και περιπέτειες άγνωστες να βγώ ν' αναζητήσω

τα βήματά μου βιαστικά με φέρνουν στο καράβι
όπου μαζί μας θ' ανοιχτεί σε πέλαγος γαλάζιο.
Τα κύματα το γλείφουνε κι αυτό κουνά με νάζι
ζερβά δεξιά τα ξάρτια του δεμένο στο μουράγιο.[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Η ζωή μου σε ποίημα
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα,Ταξίδια
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
pithanos
18-12-2009 @ 20:51
::up.:: ::up.:: ::up.::
Aris4
19-12-2009 @ 00:01
απιθανος !!! ::yes.::
Δημητρη ..... ασε τα μπορει , και δως το ολο !!! ::up.::
Καλα Χριστουγεννα ::xmas.::
malkon64
19-12-2009 @ 00:47
Η θέληση που σμίλεψαν τα χρόνια κι οι στερήσεις
είναι εφόδιο μοναχό στον κόσμο που πηγαίνω
και τούτο είναι αρκετό να αντιμετωπίσει
όποιο εμπόδιο κι αν βρεθεί στις στράτες που διαβαίνω

Καταπληκτικό !!!!!!

::up.:: ::up.::

Μπράβο σου !!
Ναταλία...
19-12-2009 @ 02:33
μεγάλωσα. Και η ζωή μπροστά πηγαίνει πάντα
το ρεύμα της ακολουθώ, τ' αφήνω να με σέρνει
σ' ένα γλυκό νανούρισμα, σε μια γλυκιά μπαλάντα,
σε μια στιγμή που χάνεται, σε άλλη μια που μπαίνει.

Μου αρέσει θα περιμένω το υπόλυπο ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.::
estia
19-12-2009 @ 04:18
Φεύγω, αλλά στο άγνωστο δεν πάω να πλουτίσω,
να συναθροίσω θησαυρούς και πίσω να τους φέρω.

Την εμπειρία μιας ζωής θέλω να αποκτήσω
και ότι άλλοι ξέρουνε, θέλω κι εγώ να ξέρω

Με υγεία και χαρά αγάπη και ευτυχία
να περάσετε τα Χριστούγεννα ::smile.:: ::smile.::
sofiagera
19-12-2009 @ 06:23
φεύγω, αλλά στο άγνωστο δεν πάω να πλουτίσω,
να συναθροίσω θησαυρούς και πίσω να τους φέρω.
Την εμπειρία μιας ζωής θέλω να αποκτήσω
και ότι άλλοι ξέρουνε, θέλω κι εγώ να ξέρω.
::up.:: ::up.:: ::up.::

ΤΕΤΟΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΑΞΙΖΟΥΝ........
sofiagera
19-12-2009 @ 06:31
http://www.youtube.com/watch?v=Z7YgfTmghzQ
DETOBON
19-12-2009 @ 08:03
Περιμένοντας τη συνέχεια - καλές γιορτές ! ::xmas.::
dante537
19-12-2009 @ 08:13
πολύ όμορφη απόδοση των αναμνήσεων σου με πετυχημένους συμβολισμούς. καλές γιορτές ::xmas.::
petrwnas
19-12-2009 @ 08:31
υπεροχο φιλε μου!!!!καλησπερα!!!!!!!!καλα χριστούγεννα!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
barboutsala
19-12-2009 @ 09:48
111 σελίδες και η κυρία κειμένου τίποτα; ντροπή!
Dimitri Favvas
19-12-2009 @ 10:54
Δεν καταλαβαίνω τί εννοείς με την κυρία κειμένου φίλε μου. Αν εννοείς γυναίκα, ναι υπάρχουν πολλές στο κείμενο (που ακόμα δεν έχω τελειώσει). Μια ολόκληρη ζωή είναι αυτή και αυτό που διάβασες είναι μόνο η αρχική σελίδα.
Ευχαριστρώ για τα σχόλια και θα επανέλθω για ακόμη μια φορά, το επόμενο Σάββατο. Ζητήστε μου εσείς αν θέλετε, το είδος θέματος που θέλετε να συμπεριλάβω.
barboutsala ίσως ικανοποιήσω την περιέργειά σου αν έχω καταλάβει σωστά
Nikos Krideras
19-12-2009 @ 13:54
::up.:: ::up.:: ::up.::
iokasth
14-02-2011 @ 15:47
Συνεχίζω να διαβάζω...
Ν.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο