Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: H μέθη του παρελθόντος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 H μέθη του παρελθόντος
 
στο μυαλό μου αποστάζεται παρελθόν γλυκό,
κερδισμένες παρτίδες συναισθημάτων ,
πλούτη στιγμών που χάρισαν
παίρνουν το ρόλο τους στο μέλλον,
δεν χάνονται, δεν ξεχνιούνται,
μεταπηδούν από την πραγματικότητα του παρελθόντος,
στην υποψία του μέλλοντος,
σε υπαρκτή στιγμή το μετενσαρκώνουν,
τις σκηνές που ερωτεύτηκα τις παίζω με νέα διασκευή.

Οδηγώ ,
γέμισε σκηνές ο δρόμος,
τη βροχή αδειάζω από το μπαμπρίζ,
σκηνές να μην χάσω,
τα φώτα αδύναμα να με τυφλώσουν
κοιτάζω μπροστά ,
προσπαθώ να δω,
το μέλλον που θέλω να ζήσω,
στο παρελθόν με σκηνές που αγάπησα ,
ξέρω κάθε πράξη του έργου και αγωνιώ
το τέλος γνωρίζω και πάλι αμφιβολίες έχω.

Αν η μέθη του παρελθόντος είχε κρασί ερωτικό,
θεέ μου ,
το μεθύσι είναι τόσο δυνατό
που αρνείται η μνήμη την ζάλη να χάσει ,
την μετατοπίζει σε μια στιγμή του μετά
με ότι ποιο πολύτιμο έχει την στολίζει
μια παράσταση ξεκινά,
θεατής μόνο εγώ,
το έργο να κυλά και συμπρωταγωνιστής πάλι εγώ.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΓΚ2369
 
χρηστος καραμανος
20-12-2009 @ 12:23
Αν η μέθη του παρελθόντος είχε κρασί ερωτικό,
θεέ μου ,
το μεθύσι είναι τόσο δυνατό
που αρνείται η μνήμη την ζάλη να χάσει ,
την μετατοπίζει σε μια στιγμή του μετά
με ότι ποιο πολύτιμο έχει την στολίζει
μια παράσταση ξεκινά,
θεατής μόνο εγώ,
το έργο να κυλά και συμπρωταγωνιστής πάλι εγώ.

ΩΡΑΙΟΤΑΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
20-12-2009 @ 12:26
Αν η μέθη του παρελθόντος είχε κρασί ερωτικό,
θεέ μου ,
το μεθύσι είναι τόσο δυνατό
που αρνείται η μνήμη την ζάλη να χάσει ,
την μετατοπίζει σε μια στιγμή του μετά
με ότι ποιο πολύτιμο έχει την στολίζει
μια παράσταση ξεκινά,
θεατής μόνο εγώ,
το έργο να κυλά και συμπρωταγωνιστής πάλι εγώ.
::up.:: ::up.:: ::up.::
sofianaxos
20-12-2009 @ 12:31
::up.:: ::up.:: ::up.::
malkon64
20-12-2009 @ 12:34
ξέρω κάθε πράξη του έργου και αγωνιώ
το τέλος γνωρίζω και πάλι αμφιβολίες έχω.

Πραγματιστική (Θέση- Άποψη) ΠΟΙΗΤΙΚΗ !

Μπράβο !! ::yes.::
Δέσποινα1971
20-12-2009 @ 12:58
το έργο να κυλά και συμπροταγωνιστής πάλι εγώ!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο