| |
| | Γράμμα στην Πατρίδα |  | | | ρε τι τραβαμε | | |
Αγαπητέ Πιότρ Τανασκέλοβιτς Μονίμοφ,
Ζούμε δύσκολους καιρούς.
Ο Τσαρλς δεν πέθανε τελικά από κύρωση του ήπατος,
όπως αναμενόταν.
Έχει πια χαθεί κάθε έννοια μέτρου.
Ήθελα να πάω εθελοντής στη Νότια Οσετία,
αλλά, δυστυχώς, τελείωσαν οι εχθροπραξίες.
Δε ξέρω τι θα συμβεί.
Προετοιμάζομαι για το χειρότερο,
βαριέμαι όμως σε ασύλληπτο βαθμό.
Ξέρω, θα σου φανεί αδύνατο να με πιστέψεις,
όμως είναι πέρα για πέρα αλήθεια,
ακόμη δεν αξιώθηκα να ρίξω τα μπετά.
Οι γάτες γιορτάζουν σχεδόν κάθε βράδυ,
στο κληροδότημα των γονιών μου.
Πάντως πίνω καλά.
Η υγεία μου δεν βρίσκεται, βέβαια, στα πάνω της,
μετά τα τελευταία γεγονότα.
Το μόνο που με γεμίζει ελπίδα,
είναι, πλέον, το γλυκό άρωμα της κυρίας Χό.
Είμαι σίγουρος πως η ιστορία θα μας ανταμοίψει.
Η μάνα σε χαιρετά.
Σε φιλώ,
Νικολάι Νηφαλίγιοβιτς Μπεκρόφ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα | | | |
|
zpeponi
24-12-2009 @ 15:24 | καλησπερα και χρονια πολλα | | νετη541
24-12-2009 @ 15:29 | ...εσοκαρίσθην, η αρσακειάς (φτου, σκωληκομερμηγκότρυπα!), παρά ταύτα θα σας απευθύνω χαιρετισμό ντε προφούντις αντιλαμβανομένη την δραματικότητα της στιγμής και την σοβαρότητα της καταστάσεως...χικ σας... ::20315.:: | | ΚΑΡΑΝΤΙ
24-12-2009 @ 15:55 | ::smile.:: ::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
