| |
Πίνακας ζωγραφικής ο ουρανός...
μαντάρει πινελιές...
ταχυδρομόντας στον πυρήνα των ματιών...
απόκρημνες πεδιάδες...
ορο-σειρές σαν μύθους...
χρώματα που μεθούν...
εκ-τινάζοντας την δομή μου...
κι αναπολώ...
στου νότου το χάραμα...
ένα κομμάτι τόσο δα μικρό να σχίσω...
με αμβλείες γωνίες...
μπερδεμένες με σπασμένες πανσέληνους...
να στο στείλω...
***
Άδειες οι τσέπες μου...
χοροπηδούν πεινασμένες...
από ταχυδρομικούς κώδικες που φλέγονται...
προορισμούς αγκυροβολημένους στην δύση...
αινίγματα ενταφιασμένα...
στο ηφαίστειο της σκέψης...
κι όμως...
η λάβα ζωντανεύει τις σάρκες...
μονάχα από μια συλλαβή σου...
που χτυπά τρυφερά...
τις ακινητοποιημενες χορδές...
της άφαντης ψυχής μου...
μονάχα μια λέξη...
συγ-κρατώ μέσα μου...
σαν φυλαχτό...
μια λέξη...
ρουφώ λαίμαργα...
για να χορτάσω από εσένα...
Ψυχή μου...
Εσύ...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
