| |
χρηστος καραμανος
30-12-2009 @ 13:04 |
Αδιόρατα γέλια ή και κλάμματα
εμπρός στην εμφανή μας κατάντια,
ψίθυροι, αστεία και πειράγματα
στη φριχτή μας τη μοίρα ενάντια.
Σαν βροχή δυνατή και σαν κύματα
θάλασσας με απύθμενο βάθος,
δάκρυα που ξεπλένουν τα κρίματα
και στεγνώνουν την ψυχή απ' το πάθος.
Ερημιά κι ένας κόμπος αρχαίος
στο λαιμό να μας πνίγει ως τα τώρα
σαν απλήρωτο δάνειο ή σαν χρέος
πιο σφιχτά να μας δένει ώρα την ώρα.
ΜΠΡΑΒΟ............... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
