| |
Και τώρα μόνοι,
στις άλλες πόλεις μας,
με τις κιθάρες μας,
να γρατζουνάμε.
Kάτι γατιά,
που πάντα μόνα τους,
ταίρι θα ψάχνουν ,
και τραγουδάνε.
Kαι τώρα μόνοι,
στα άδεια κρεβάτια μας,
και οι εφιάλτες μας,
ας μείνουν μεταξύ μας.
Kάτι βαρκούλες μας
σαν τα καράβια τους,
δεν έμοιασαν ποτέ,
και εμείς τους βλαστημάμε.
Γιατί οι ώρες μας είναι οι αιώνες τους,
και τα όνειρά μας ας μείνουν μεταξύ μας,
όπως σκοντάφτουμε στις κατηφόρες τους,
γελάμε εμείς και αυτοί ας τραγουδάνε.
Και τώρα μόνοι,
στις άλλες πόλεις μας,
σήματα στέλνουμε καπνού
από άλλους κόσμους.
Όλοι οι χειμώνες μας,
όλο αγκαλιάζονται,
σαν να μην ζήσαμε ποτέ,
στους υπονόμους.
Γιατί οι μέρες μας είναι ο πόνος τους,
και τα όνειρά μας ας πνίξουν την συνήθεια,
όπως θα σκάβουμε τις ανηφόρες τους,
μικρό παιδί θα ΄ρθει να χαιρετίσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
