Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η Αποθήκη 2
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130539 Τραγούδια, 269405 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Αποθήκη 2
 Καλή χρονιά, με το κενό μικρότερο... όπως λέει και η Hypocrisy
 
Σ’ένα μπαούλο είναι όλα κι όλα.
Άλλες φορές μοιάζει με σεντούκι θησαυρού,
άλλες σαν σάπιο παλιοκούτι αναμνηστικού δώρου.

Χρόνια το είχα θάψει σε κείνη την αποθήκη.
Από τα λίγα που της ανήκαν.
Και είπα να το ξεχάσω.
Να το φιμώσω , να σκάσει από ασφυξία.
Δολοφόνο θα με πει η συνείδησή μου.

Το είχα αφήσει λοιπόν, εκεί μέσα στη μούχλα
των καιρών, να παρακαλάει για αέρα.
Μα εγώ , εγώ πόσο σκληρή ήμουν!
Έκλαιγε αυτό, το αγνοούσε η αφεντιά μου.
Μεγάλωνε αυτό.
Χέρια , πόδια ξεπρόβαλαν μέσα από το σχισμένο ρούχο.
Δείγμα είχε γίνει πια, ένα κουρέλι με δυο τρύπες,
ίσα να καλύπτει τα σημεία ένδειξης φύλου.

(έτσι το λέμε τώρα, από ντροπή, λόγω σεμνοτυφίας και σοβαροφάνειας).

Κι ήρθε ο καιρός του.
Άρχισε να περπατάει, να βγάζει φωνή.
Και κάθε βράδυ ξερνούσε τα φωνήεντα .
Γλιστρούσαν κάτω από την πόρτα ,
και χώνονταν στα αυτιά μου.
Σα δρεπάνια πάνω στην άκρη του δέρματος.
Κι οι γρατζουνιές γίνονταν πληγές.
(βρε πως είχαν μεγαλώσει! )
Και τα σεντόνια σάβανα.

Κατάπια τον πόνο , όσο κι αν μου καθόταν στο λαιμό.
Ποτέ δεν ήμουνα καλή στη χώνεψη.
Έβγαλα κάτι σκουριασμένα αντικλείδια ,
(τ’αυθεντικά τα είχα θάψει στον κήπο,
να χω και γω κάτι τρομαχτικό εκεί, όπως στις ταινίες τρόμου)
και τ’άνοιξα το ρημάδι.

Αποπνικτική δυσωδία.
Γεννήθηκε μπάσταρδο, και πέθανε μπάσταρδο.
Ή μάλλον το σκότωσα.
(είχε δίκιο η συνείδηση μου τελικά).
Κάτι δόντια και νύχια απόμειναν.
Από τις μάχες των θηρίων που φώλιαζαν μέσα μου.

Και το τρόπαιο;

Η σιωπή.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ηypocrisy
03-01-2010 @ 07:51
μια Χαρα ...........

μια Ομορφια...........

αλλωστε το βασικο ειναι να διατηρεισαι Ανθρωπος .........

suaddo
03-01-2010 @ 08:09
όμορφο με ειρωνική απόχρωση και
εξομολογητικό ύφος...
αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης "Αποθήκης"
ή είναι αυτοτελές?
rock sugar
03-01-2010 @ 08:19
η συνέχεια...
όπως το πάρει κανείς όμως!!
είναι και δεν είναι.
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
03-01-2010 @ 10:08
Θα υπάρξουν πιστεύω και άλλες Αποθήκες.
Συνέχειες ή όχι.
Εξαρτάται από τη ματιά κάθε φορά,την ανάγκη και το συναίσθημα
που σε κάνει να ανοίγεις ή απλά να κοιτάς το μπαούλο.
Δεν έγραψες απλά σήμερα και στη πρώτη Αποθήκη.
Δεν έγραψες με στυλό.Γρατσούνισες το χαρτί,το χάραξες...
ΚατεριναΘεωνα
03-01-2010 @ 10:14
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!NAI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!NAI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!NAI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΝΗ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο