Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το Σκιάχτρο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130539 Τραγούδια, 269405 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Σκιάχτρο
 
[I]ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ

Τριαντάφυλλο άνοιξε η καρδιά ριζώθηκε η χαρά μου
κήποι με κόκκινα φιλιά φυτρώνουν στ’ όνειρα μου.
Παντού ομορφιές απλώνονται κι η προσμονή στα άκρα
πικρές στιγμές ξεράθηκαν μες της χαράς τα δάκρυα.

Κάπου εδώ ήρθε ένα πουλί χρυσό όπως το κέρμα
πολύ καλά κρυβότανε στις λέξεις και τα έργα.
Ηρθε και πέταξε εμπρός στα μάτια μου το γέρμα
με γέλασε και μ’ άφησε ν’ ανθίζω μες το ψέμα.

Δε νιώθω πια βαθύ θυμό μήτε και στεναχώρια
είναι απλά που έχασα το κήπο με τα ρόδα.
Νιώθω αγριοτριαντάφυλλο νιώθω και προδομένη
που πάλι μόνη απέμεινα στο κήπο λυπημένη.

Δε θα ξανάρθει το πουλί μες το δικό μου κήπο
κι όχι πως πάλι θα κλειστώ πίσω από θλίψης τοίχο
σκιάχτρο μεγάλο έφτιαξα της λογικής κουρέλια
για να φυλώ τα εσώψυχα και της καρδιάς παρτέρια.[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

τί χρώμα έχει η μοναξιά...( Αλκυόνη Παπαδάκη )
 
ppoppo
03-01-2010 @ 18:12
...τη καλημέρα φίλοι μου και εύχομαι σ' όλους για το ΝΕΟ ΕΤΟΣ - καλές ΝΕΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ !!!
Τα φιλιά μου από Θεσσαλονίκη
manospanou
03-01-2010 @ 19:13
xronia polla
eisia i proti pou mathainei oti paraitoumai apo maftin tin ekthesi mou edo mesa
naste oloi kala
o ipoxthonios antaginismos kai i zeilai me lionoun 'eksafanizomai
oala kala'
stin mizeria tous
tha ta ksanapoume kapote
katiabid...
03-01-2010 @ 19:46
Ppoppo Υπέροχο!! ::hug.:: ::hug.::
χρηστος καραμανος
03-01-2010 @ 22:18
Δε θα ξανάρθει το πουλί μες το δικό μου κήπο
κι όχι πως πάλι θα κλειστώ πίσω από θλίψης τοίχο
σκιάχτρο μεγάλο έφτιαξα της λογικής κουρέλια
για να φυλώ τα εσώψυχα και της καρδιάς παρτέρια.
ΠΟΠΟ ασε τα πουλια και πηγαινε για αλλα!!!ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΑΝ ΚΙ ΕΜΕΝΑ!!! ::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
oneiropola
03-01-2010 @ 22:45
Δε θα ξανάρθει το πουλί μες το δικό μου κήπο
κι όχι πως πάλι θα κλειστώ πίσω από θλίψης τοίχο
σκιάχτρο μεγάλο έφτιαξα της λογικής κουρέλια
για να φυλώ τα εσώψυχα και της καρδιάς παρτέρια.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofianaxos
03-01-2010 @ 22:58
::up.:: ::up.:: ::up.::

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
**Ηώς**
03-01-2010 @ 23:05
σκιάχτρο μεγάλο έφτιαξα της λογικής κουρέλια
για να φυλώ τα εσώψυχα και της καρδιάς παρτέρια.
...........................πατριώτισσα ...μαζί σου...θα τον πιούμε τον καφέ πιστεύω.... ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
ppoppo
03-01-2010 @ 23:41
...αρε καραμανε, εισαι και γαμω τα παιδιά...κριμα ναμαστε τοσο μακριά...Δώδεκα παιδια θα σουκανα!!!!!!!χα χαχα ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-01-2010 @ 23:59
::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
Nikos Krideras
04-01-2010 @ 00:31
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΠΟΠΠΟ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΚΑΛΙΠΤΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ::clown.:: ::clown.:: ::clown.::
viki72
04-01-2010 @ 03:49
...σκιάχτρο μεγάλο έφτιαξα της λογικής κουρέλια
για να φυλώ τα εσώψυχα και της καρδιάς παρτέρια.

Υπέροχοι στίχοι, μπράβο σου!
::up.:: ::up.::
Ναταλία...
04-01-2010 @ 04:21
Δε νιώθω πια βαθύ θυμό μήτε και στεναχώρια
είναι απλά που έχασα το κήπο με τα ρόδα.
Νιώθω αγριοτριαντάφυλλο νιώθω και προδομένη
που πάλι μόνη απέμεινα στο κήπο λυπημένη.

Πανέμορφο ::yes.:: ::xmas.::
Δέσποινα1971
04-01-2010 @ 04:41
::up.:: ::up.:: ::up.::
sofiagera
04-01-2010 @ 04:49
Δε θα ξανάρθει το πουλί μες το δικό μου κήπο
κι όχι πως πάλι θα κλειστώ πίσω από θλίψης τοίχο
σκιάχτρο μεγάλο έφτιαξα της λογικής κουρέλια
για να φυλώ τα εσώψυχα και της καρδιάς παρτέρια ::up.:: ::love.:: ::up.::

ΠΟΛΥ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
elpidakwstopoulou
04-01-2010 @ 04:55
πάρα πολύ όμορφο !!!! την καλησπέρα μου !!!! ::up.:: ::hug.::
swordfish
04-01-2010 @ 04:55
Ωραίο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
contrabando-86
04-01-2010 @ 06:19
σκιάχτρο μεγάλο έφτιαξα της λογικής κουρέλια
για να φυλώ τα εσώψυχα και της καρδιάς παρτέρια.

Εξοχο!!!!!!!
ιωανναχανιωτακη
04-01-2010 @ 06:37
υπεροχη δημιουργια!!!!
καλη χρονια σου ευχομαι....
Celestia
04-01-2010 @ 07:16
Και γω τωρα θα πω...
ΠΩΠΩ!!!!!!!
Τι υπεροχοι στιχοι ειναι αυτοι;

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
χρηστος καραμανος
04-01-2010 @ 08:00
ΚΡΙΔΕΡΑ ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΕ ΠΑΣ ΝΑ ΣΠΕΙΡΕΙΣ ΔΑΙΜΟΝΙΑ,ΑΛΛΑ Η ΛΑΣΠΗ ΣΟΥ ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ!!! ::sneak.:: ::sneak.:: ::sneak.::
TAS
04-01-2010 @ 09:37
πέταξε ένα πουλι . . . . - ας το δούμε πιο ανάλαφρα . .
http://www.youtube.com/watch?v=v043zMSawv4
::hug.::
Helene52
04-01-2010 @ 10:07
Υπέροχο !!!!
Την καλησπέρα μου ::up.:: ::up.:: ::hug.::
χρηστος καραμανος
04-01-2010 @ 11:53
ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΛΚΥΟΝΗ
Γεννήθηκα στο Νιο Χωριό, πολύ κοντά στα Χανιά. Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος. Η μάνα μου, ονειροπόλα.... Όσο ήμουνα παιδί, η οικογένεια μου περνούσε δύσκολες ώρες έως τραγικές καταστάσεις. Έτσι, αναγκάστηκα να ψάχνω από τότε τα μονοπάτια της φυγής. Εκείνη την εποχή μιλούσα με τα δέντρα, τις κάργιες που φώλιαζαν στα κυπαρίσσια του κήπου μας, τους θάμνους και τις πέτρες. Μου άρεσε, ακόμη, να φέρνω στο μυαλό μου διάφορες λέξεις και ν’ ανακαλύπτω το χρώμα και τη μυρωδιά τους. Τελείωσα τη Γαλλική Σχολή και ύστερα ήρθα στην Αθήνα με τ’ όνειρο ν΄ αλλάξω τον κόσμο. ¶ρχισα τις επαναστάσεις και τις ανατροπές και το μόνο και το μόνο που κατάφερα ήταν να σπάω συνεχώς τα μούτρα μου. Ευτυχώς που όλα έγιναν έτσι ακριβώς όπως έγιναν. Χαλάλι. Είδα, έμαθα κι ένιωσα τόσα πολλά! Όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα ν’ αλλάξω τον κόσμο, είπα: εντάξει θ’ αλλάξω τον εαυτό μου. Πολύ το διασκέδασα που την πάτησα κι εκεί. Τελικά σκέφτομαι, προς τον παρόν δηλαδή γιατί πάντα το ψάχνω, πως επανάσταση είναι να’ χεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά, να επιμένεις, ν’ αγαπάς τη ζωή και να φροντίζεις να μην τη μολύνεις με το πέρασμά σου. Όσο για το γράψιμο, έγραφα από παιδί. Το πρώτο μου γραφτό ήταν ένα ραβασάκι στο Θεό. Η αλήθεια είναι πως, όταν μεγάλωσα αρκετά, έκανα φιλότιμες προσπάθειες να μην μπλεχτώ στα γρανάζια της λογοτεχνίας. Φοβόμουνα μήπως κάποια μέρα αυτή η ιστορία με καπελώνει. Μάταιος κόπος! Φαίνεται πως μερικοί γεννιούνται με τούτη την περίεργη διαστροφή στο κεφαλάκι τους.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΠΟΠΟ,ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΟΤΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο