| |
χαραζεις κυκλους γυρω απο το αυριο
και γελας με τις φωνες των γυρω σου
σαν παιδι κανεις σχεδια στην αμμο
και κλαις οταν το κυμα τα σκεπασει
μα καπου θα χαραξει
και η μερα θα ναι φωτεινη
μα καπου θα αλλαξει
και ετουτη η δυσμοιρη ζωη
φτιαχνεις με χαρτι λουλουδια
και αυτα καιγονται απο σπιρτα
λες πως τα πουλια ειναι ονειρα
και θες τον ουρανο να αγγιξεις
μα καπου αλλαζει η στιγμη
και ο χρονος παυει να θυμιζει φυγη
καπου μενουν και οι λεξεις
και ειναι αινιγματα να αντεξεις
και ειπαν κοψε τα φτερα
αν θες να πας μπροστα
να υπακους σε ορκου και κανονες
βουβος τωρα σε σιωπη
μα καπου θα χαραξει
και ο κοσμος θα παψει να ναι κελι
μα καποτε θα αλλαξει
ο κοσμος θα γινει ζωη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
