ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ
14-01-2010 @ 12:53 | Σα βράχος έστεκες εκεί στης θάλασσας τα άκρα
κι ήταν αλμύρες οι καιμοί και κύματα τα λόγια
στις γκρίζες τις βραχοσχισμές φωλιάζανε τα όρνια
κάθε που κάποιοι σ’ αρνηθούν χάνονται τ’ όνειρά σου
μες το νερό βυθίστηκαν οι χτύποι της καρδιά σου
ΩΡΑΙΟΣ ΒΡΑΧΟΣ! | |
sofiagera
14-01-2010 @ 12:54 | Σκίστηκε ο βράχος μια φορά στα δύο η καρδιά του
τόση μα τόση ερημιά δε λέει να αντέξει ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΑΧΟΙ ΡΑΓΙΖΟΥΝ....
..
ΥΠΕΡΟΧΟ | |
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
14-01-2010 @ 12:55 | Σκίστηκε ο βράχος μια φορά στα δύο η καρδιά του
τόση μα τόση ερημιά δε λέει να αντέξει
κι άλλη μια μέρα θα περνά κι άλλη μια νέα φέξη
πουλιά θα παν και θα’ ρχονται μες τις βραχοσχισμές του
κανείς όμως δεν άκουσε τις έρμες προσευχές του.
::1255:: ::up.:: | |
katiabid...
14-01-2010 @ 13:04 | Να’ ναι ένας φίλος άγνωστος που θα στεναχωρήσει
που ίσως δε κατάλαβε το χρώμα της ψυχής σου
που όσο κι αν είσαι δυνατή δειλιάζεις κάθε αυγή σου
να’ ναι εχθρός που ορκίστηκε τον ύπνο σου να σβήσει
και της χαράς τα χρώματα με γκρίζο να ξεφτίσει.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
να ναι?? | |
havana
14-01-2010 @ 13:12 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Helene52
14-01-2010 @ 13:18 | Σα βράχος έστεκες εκεί στης θάλασσας τα άκρα
κι ήταν αλμύρες οι καιμοί και κύματα τα λόγια
στις γκρίζες τις βραχοσχισμές φωλιάζανε τα όρνια
κάθε που κάποιοι σ’ αρνηθούν χάνονται τ’ όνειρά σου
μες το νερό βυθίστηκαν οι χτύποι της καρδιά σου
.........................................................................................
Σκίστηκε ο βράχος μια φορά στα δύο η καρδιά του
τόση μα τόση ερημιά δε λέει να αντέξει
κι άλλη μια μέρα θα περνά κι άλλη μια νέα φέξη
πουλιά θα παν και θα’ ρχονται μες τις βραχοσχισμές του
κανείς όμως δεν άκουσε τις έρμες προσευχές του.
Εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
oneiropola
14-01-2010 @ 13:19 | Σα βράχος έστεκες εκεί στης θάλασσας τα άκρα
κι ήταν αλμύρες οι καιμοί και κύματα τα λόγια
στις γκρίζες τις βραχοσχισμές φωλιάζανε τα όρνια
κάθε που κάποιοι σ’ αρνηθούν χάνονται τ’ όνειρά σου
μες το νερό βυθίστηκαν οι χτύποι της καρδιά σου
Καταπληκτικο ολο ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Elena Argyriou
14-01-2010 @ 15:16 | Σκίστηκε ο βράχος μια φορά στα δύο η καρδιά του
τόση μα τόση ερημιά δε λέει να αντέξει
κι άλλη μια μέρα θα περνά κι άλλη μια νέα φέξη
πουλιά θα παν και θα’ ρχονται μες τις βραχοσχισμές του
κανείς όμως δεν άκουσε τις έρμες προσευχές του.
::1255.::::1255.::::1255.::
| |
ιωανναχανιωτακη
14-01-2010 @ 15:31 | μακάρι και να ήξερες ποιόν να πρωταγαπήσεις....
Καταπληκτικο!!!!!!!
| |
Αγνή
14-01-2010 @ 16:02 | τι χρώμα έχει η μοναξιά ρωτάς;
το χρώμα του βράχου
::theos.:: ::theos.:: | |
ΤΕΛΛΟΣ
14-01-2010 @ 16:08 | ο βράχος, βράχος λέγεται
γιατί σε βάθος χρόνου
τ' απανωτά χτυπήματα
αντέχει τα, του πόνου | |
kantadoros
14-01-2010 @ 16:30 | Βράχος που τους περιφρονά θα μένει πάντα βράχος
εκείνους π' αγκαλιάζουνε κάθε μικρή πτυχή του
κι όπως με διώχνει κάθ' αυγή πάνω στο Ροσινάντη
τις νύχτες μάταια προσπαθώ να σύρω το σπαθί του.
::rol.:: ? ::hug.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
14-01-2010 @ 21:40 | πουλιά θα παν και θα’ ρχονται μες τις βραχοσχισμές του
κανείς όμως δεν άκουσε τις έρμες προσευχές του.
::up.:: ....... ::up.:: .............. ::up.:: Μιά γλυκιά καλημέρα στην πολύ όμορφη γραφή σου!!!!! | |
χρηστος καραμανος
14-01-2010 @ 22:33 | Ο Βράχος
Ετσάκισα τα όνειρα επάνω σένα βράχο,
και πέρα απ΄ τα μεσάνυχτα, μόνη για σένα ψάχω,
σ΄ αναζητώ στις γειτονιές, σ΄ όλα τα καλντερίμια,
οι ελπίδες μου γινήκανε στα πόδια σου συντρίμμια.
-
Για δες ο βράχος ράγισε και άρχισε να κλαίει,
και μούλεγε το κλάμα του, ποιος απ΄ τους δυο μας φταίει.
-
Σε είχε δει να τριγυρνάς δίπλα του με μιαν άλλη,
κι η πίκρα του εγίνηκε ακόμη πιο μεγάλη,
γιατί μ΄ αγάπαγε κι αυτός που είναι από πέτρα,
τα λάθη που έκανες εσύ, φίλε μου απόψε μέτρα.
-
Για δες ο βράχος ράγισε και άρχισε να κλαίει,
και μούλεγε το κλάμα του, ποιος απ΄ τους δυο μας φταίει.
-
Και πήρε την απόφαση να ΄ρθεί να μου μιλήσει,
η τόση η αγάπη μας, τον είχε συγκινήσει,
δεν το περίμενε ποτέ πως τα δικά σου χέρια,
μια μέρα θα γινόντουσαν δυο κοφτερά μαχαίρια.
-
Για δες ο βράχος ράγισε και άρχισε να κλαίει,
και μούλεγε το κλάμα του, ποιος απ΄ τους δυο μας φταίει.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ
ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΒΡΑΧΟ ΠΟΠΟ!!! | |
pithanos
15-01-2010 @ 01:57 | ::theos.:: ::theos.:: ΄
πολλά βράχια αυτό το οικόπεδο!! | |
φραγκοσυριανος
15-01-2010 @ 03:31 |
Αναζητάς στα πέλαγα αγάπη να προσφέρουν
μακάρι και να ήξερες ποιόν να πρωταγαπήσεις
μοιάζεις πανώρια και ικανή όλους να κατακτήσεις
μα τη μεγάλη σου καρδιά λίγοι την έχουν νιώσει
τώρα τα μάτια σου τα υγρά ο ήλιος θα στεγνώσει
Να’ ναι ένας φίλος άγνωστος που θα στεναχωρήσει
που ίσως δε κατάλαβε το χρώμα της ψυχής σου
που όσο κι αν είσαι δυνατή δειλιάζεις κάθε αυγή σου
να’ ναι εχθρός που ορκίστηκε τον ύπνο σου να σβήσει
και της χαράς τα χρώματα με γκρίζο να ξεφτίσει.
Πρώτο.... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Εσθήρ
15-01-2010 @ 04:50 | κανείς όμως δεν άκουσε τις έρμες προσευχές του.
Εύχομαι οι προσευχές του τα ακουστούν απ’ άκρη σ’ άκρη του γιαλού, απ’ άκρη σ’ άκρη του πελάγου!
| |
minore1
15-01-2010 @ 06:24 | που ίσως δε κατάλαβε το χρώμα της ψυχής σου
που όσο κι αν είσαι δυνατή δειλιάζεις κάθε αυγή σου
να’ ναι εχθρός που ορκίστηκε τον ύπνο σου να σβήσει
και της χαράς τα χρώματα με γκρίζο να ξεφτίσει.
Πανεμορφο.... | |
 |
