oneiropola
18-01-2010 @ 02:22 | Γεννήθηκα στο βλέμα τ’αναστεναγμού
Απ’τους ρηχούς καημούς της λύπης
Ανέβηκα στην εσχατιά του ουρανού
Κι αντάμωσα τον ίλιγγο της λήθης
ΤΕΛΕΙΟ ::theos.:: | |
Ναταλία...
18-01-2010 @ 03:28 | ΥΠΕΡΟΧΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Helene52
18-01-2010 @ 03:40 | Μάζεψα στη μνήμη μου όλα τα σπασμένα
Και την αγάπη μου ξανάβρα σε κάθε της μορφή
Του φόβου τα σκηνώματα τ’άφησα θαμένα
Και γύρεψα τη μέθη σαν ωριμάζαν του έρωτα οι καρποί
Καταπληκτικό ...
Την καλημέρα μου Ανδρέα ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
elpidakwstopoulou
18-01-2010 @ 04:39 | Του φόβου τα σκηνώματα τ’άφησα θαμένα
Και γύρεψα τη μέθη σαν ωριμάζαν του έρωτα οι καρποί
Εμένα μ αρέσει να κρατάω πάντα την όμορφη.. την χαρούμενη πάντα πλευρά του Ποιητή γιαυτό θα κρατήσω τούτο !!!!!!ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
martin luther
18-01-2010 @ 06:21 | Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού!!!!! ::hug.:: ::hug.:: | |
Υποκρισία
18-01-2010 @ 21:49 | μοσχοβολαει μελι.. ::hug.:: | |
 |
