| |
Οι Αθηναίοι είναι δύο λογιών.
αυτοί που λένε
-α ρε τυχεροί εσείς στο χωριό,με το αβγουλάκι σας το φρέσκο...
και οι άλλοι
-μα πως μπορείς ρε παιδί μου ,θέλεις ξέρω γω να πας ένα θέατρο..
αυτοί που δε λένε τίποτα ,δεν είναι Αθηναίοι.
επαρχία ίσον αυγά φρέσκα
Αθήνα ίσον πολύ θέατρο
συνεπάγεται
πολλά θέατρα ίσον αυγά μπαγιάτικα
O Αλέκος από αυγά δεν έπασχε κι ας μην τα έτρωγε.Του'στελνε η μάνα του
από το χωριό ,με κούριερ,τίποτα δεν παθαίνανε.Τα μοίραζε σε φίλους.
Oύτε από θέατρο έπασχε,κι ας μην
πήγαινε καθόλου.Aπό τίποτα δεν έπασχε.Mια χαρά παιδί ήτανε.Υδραυλικός
ήτανε και σε καλή περιοχή, καλός κόσμος,με ωραία σπίτια,με τις αμαξάρες τους ,
με τα όλα τους.Mόνο αυγά χωριάτικα δεν είχανε,αλλά ούτε οι γείτονες είχανε ,οπότε δεν πείραζε.
Περιζήτητος ήταν ο Αλέκος,συνεπής,σοβαρός,καλός στη δουλειά του και λιγομίλητος.Τον προτιμούσανε.
Kαι ο κύριος Αριστομένης,σοβαρός και λιγομίλητος ήτανε,
καθηγητής της Ιστορίας παρακαλώ,αλλά δεν ήξερε από υδραυλικά.
Ούτε από Ιστορία ,όπως θα δούμε παρακάτω.
Τριώροφο,οδός Αρπάγου
ισόγειο κος Αριστομένης,κα Αριστομένη , Μαρία κόρη ανύπαντρη
πρώτος κόρη παντρεμένη,ο σύζυγος και το μωρό
δεύτερος πριν δέκα μέρες έφυγαν οι νοικάρηδες κακό χρόνο νάχουνε ,
προίκα της Μαρίας.
Ντριν
-Γειά σας,ήρθα για τη βρύση που μου τηλεφωνήσατε
-α,ναι στο δεύτερο ,μισό λεπτό.Μπαμπά!
-Καλημέρα.Αριστομένης Λαμπρόπουλος
-Αλέξανδρος Φιλλίπου ,χάρηκα
-Πάμε;
-Πάμε...
-Λοιπόν ,κοίταξε αγόρι μου,αυτή είναι η βρύση .
Είκοσι ετών,μασίφ από τις παλιές,τις αθάνατες.
Αλλά κακή χρήση βλέπεις,δεκάξι ενοικιαστές
περάσανε,κι άλλοι τόσοι υδραυλικοί,
αλλά να τη φτιάξει, κανείς δεν τα κατάφερε...
Ο Αλέκος δεν ήταν της Παντείου
(οι καλύτεροι υδραυλικοί έχουν πτυχίο
της Παντείου).Αλλά το Γυμνάσιο το είχε τελειώσει.
Και το Λύκειο να τελείωνε,πάλι στην Αθήνα θα κατέβαινε βέβαια,
αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Ένιωσε κάπως.Δεν θα σας πω περισσότερα.
Την ίδια γλώσσα μιλάμε,
καταλαβαίνετε τι εννοώ,ένιωσε κάπως.
Ο κύριος καθηγητής δεν πίστευε στα μάτια και στ'αυτιά του.
Η βαριά υψώθηκε στον αέρα και δευτερόλεπτα προτού η βρύση
αναπαυθεί μακριά από τον μάταιο τούτο
κόσμο,ακούστηκε ο Αλέξανδρος Φιλλίπου να αναφωνεί
-Με το σπαθί θα κατακτήσω την Ασία!
Και την κατέκτησε.
Όχι την Ασία.
Τη Μαιρούλα.
Δύο μέρες μετά ,ντριν το κουδούνι
-Γειά σου Μαρία
-Γειά σου Αλέκο
-Να,ήμουνα στη γειτονιά ,τα'στειλε η μάνα μου,κάτι αυγά για το μωρό της αδελφής σου
-Αχ,τι καλός που είσαι,σ'ευχαριστώ πολύ
την κοίταξε
τον κοίταξε
αυτή είπε
-τι λες,θες να βγούμε κανα βράδυ να πάμε κανένα θέατρο;
Και βγήκανε
Και τα βρήκανε
Και περνούσαν μια χαρά.
Ο κύριος Αριστομένης δεν έβαλε ενοικιαστήριο.
Εκτός από βρύση αποφάσισε να αλλάξει και τα είδη υγιεινής .
Και τα πλακάκια.Ίσως και τα ντουλάπια
της κουζίνας,αν το αποφάσιζαν τα παιδιά.
Τα αυγά και το θέατρο χαμογελούσαν ευχαριστημένα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
