| |
| | Πένθος |  | | |
Ψυχή ξεχασμένη στον χρόνο
που η μοίρα ορίζει,
καταστρέφει, λυτρώνει,
μια σκιά που καλύπτει το σύμπαν
και δαιμόνια κραυγές ψιθυρίζει…
Και γλυκαίνει η ώρα, η αιώνια ώρα
και τα κάστρα του κόσμου γκρεμίζει…
Σαν ληστής ξεγλιστρώ στο σκοτάδι
για να κλέψω τον πόνο απ’ τις άμορφες κόρες της θλίψης,
μια ευχή τραγουδώ και γελώ,
μα τα λάθη φωτίζουν σαν τεράστιοι ήλιοι
και ουρλιάζουν το φως τους στο μικρό μου σκοτάδι,
το λιώνουν και μένω κενός…
Την αρχή καταριέμαι και το τέλος προσμένω
σ’ ένα σύμπαν πιο μόνο από μένα,
στη σκιά μου προσφέρω κενό…
Την ψυχή χαμηλώνω και το σώμα προστάζω
στην ανάσα μου πνίγω το φως…
Εκείνον τον τρόμο, τον γνώριμο τρόμο,
στις ρωγμές του τρυπώνω, ματώνω,
υπαίτιος πάλι μιας άγνωστης μοίρας,
χαμένος στους κρίκους της πιο άδικης φυγής…
Ουρλιάζω με λύσσα το δικό μου τραγούδι
που μιλάει γι’ αγάπη, ζωή,
μα εκείνος ο τρόμος σιωπηλά με ρωτάει
μ’ ένα βλέμμα σκοτάδι, μια σκιά αυστηρή…
“Γιατί να θρηνείς για κάτι που δεν κατανοείς…;”
Και κυλιέμαι στον πόνο, αφήνω πίσω το ψέμα
την ψυχή μου καλύπτω στο αίμα,
να γλιτώσω την έσχατη ώρα απ’ το μοιραίο κενό…
Ξεχασμένος ο χρόνος σε μιαν άθλια ώρα,
στο ταξίδι του πόνου μένω πίσω γυμνός,
σαν φαντάζομαι αγάπη με τον τρόμο μιλάω,
με τον Θάνατο που δεν κατανοώ…
Αγαπάω το σύμπαν μα πεθαίνω μονάχος
του θανάτου να γίνω Υιός…
Και το μέλλον που φτιάχνω
ξεχειλίζει ελπίδες,
αγάπη και θλίψη,
τη σκιά μου επιτέλους να βρω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία... | | | |
|
sofianaxos
18-01-2010 @ 14:08 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | oneiropola
18-01-2010 @ 14:23 | Αγαπάω το σύμπαν μα πεθαίνω μονάχος
του θανάτου να γίνω Υιός…
Και το μέλλον που φτιάχνω
ξεχειλίζει ελπίδες,
αγάπη και θλίψη,
τη σκιά μου επιτέλους να βρω…
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | | Δέσποινα1971
18-01-2010 @ 14:37 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
