Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στις απομόνωσης το κενό
 Μην κλάψεις...ψιθύρησα στο χάραμα...
 
Φυλακές...

υψίστης ασφαλείας...

ατσάλινα τείχη...

προαύλιο στεγανό...

με ακάνθινο κλειστό στέγαστρο...

στις απομόνωσης το κενό...

καρφωμένες εκατοντάδες κρεμά-λες...

στο σκοτεινό προαύλιο...

εκτελεστές...

κουκουλοφόροι...

κρατώντας στα χέρια...

δικαστικές αποφάσεις...

θανατικές...

***

Πως θ' απο-δράσουν τα γράμματα...

σε ποιό σύννεφο θα κρυφθούν...

σκοτείνιασε ο ουρανός τους...

μολύβι βαρύ τ' αστέρια...

μαύρες κουκί-δες...

στείρες από φως...

Κι λέξεις που θα φωλιάσουν...

ποια μνήμη θ' αφαιρέσουν...

οι ράγες των προτάσεων...

που θ' ανα-διπλωθούν...

σε ποιου ωκεανού την ξέρα...

θ' ορφανέψουν των στίχων...

οι ανταύγειες...

***

Ακτιβιστές...

στην αθανασία του ορίζοντα...

περι-πλανώμενοι στα σημεία στίξης...

χωρίς όρια...

χωρίς περιθώρια...

ατενίζοντας την Ανατολή...

νανουρίζοντας τον Νότο...

δακρύζοντας Στην Δύση...

χαράζοντας τον Βορρά...

στις σκέψης τους διαδρόμους...

που ξεφτίζουν τα φιρμάνια...

ατονούν τα δεσμά...

κι οι πύρινες γλώσσες...

τσουνάμι στις χάρτινες φυλακές...

που δεν αντέχουν στις "κραυγές" του λόγου...

σωριάζονται...

ξεψυχόντας οι δικαστές...

από τις άκυρες αποφάσεις...

***

Χαμογελάστε...

δεν αφανίζεται η άνοιξη...

δεν στεγνώνουν οι ωκεανοί...

δεν κλαίει ο πίνακας του ουρανού...

καλπάζουν οι λέξεις...

στο άπειρο της ψυχής...

βελούδινο χάδι...

η αθανασία των λόγων μας...

***

Χαμογελάστε...

στην αυγή...

λεηλατώντας τα χρώματα...

στο όνειρο...

της Ψυχής...

μας...

***

Στέλιος Κ.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
minore1
20-01-2010 @ 06:54
Πως θ' απο-δράσουν τα γράμματα...

σε ποιό σύννεφο θα κρυφθούν...

σκοτείνιασε ο ουρανός τους...

μολύβι βαρύ τ' αστέρια...

μαύρες κουκί-δες...

στείρες από φως...

::up.:: ::up.:: ::theos.::
sofiagera
20-01-2010 @ 07:18
κι οι πύρινες γλώσσες...

τσουνάμι στις χάρτινες φυλακές...

που δεν αντέχουν στις "κραυγές" του λόγου... ::yes.:: ::angel.:: ::yes.::
Δέσποινα1971
20-01-2010 @ 09:24
Χαμογελάστε...

δεν αφανίζεται η άνοιξη...

δεν στεγνώνουν οι ωκεανοί...

δεν κλαίει ο πίνακας του ουρανού...

καλπάζουν οι λέξεις...

στο άπειρο της ψυχής...

βελούδινο χάδι...

η αθανασία των λόγων μας...
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο