| |
[align=center]Μια ψυχη καποτε μου ειχε πει,
μια θεοπνευστη στιγμη
χαρισμενη απο την κολαση,
οτι κατοικουν θνητοι θεοι
σε ενα γυμνο απο αληθεια βουνο,
που, δεν γινεται να παω γιατι
φυλασεται απο συρματοπλεγματα φτιαγμενα απο,
κραυγιες μωρων παιδιων και εγχυλισμα θανατου...
Εγω ξαφνου την αρπαξα απο το πουκαμισο και της
ψιθυρισα 2 φορες με λεξεις που εσταζαν καυτο αιμα :
''Ολα γινονται, ολα γινονται΄΄
Εκεινη εφυγε τρομαγμενη και εγω...
απο τοτε κυνηγω τον στοχο μου...
Ποιον στοχο ;
Να βρω αυτους που δολοφονησαν τον πινοκιο.. γιατι,
δεν εκανε για πολιτικος...
με καθε ψεμα του μεγαλωνε η μυτη...
Εψαξα σε πολεις, χωρες, Ηπειρους,
ματωμενα μονοπατια και σκιες...
Κερασα τον διαβολο ψεμα μπας και...
χωνεψει αληθεια...
Ηπια μονορουφι δηλητηριο για να δωσω ανωδινα ενα φιλι,
στον καθρευτη μου...
Μεταμορφωσα τους 7 νανους σε,
παπαγαλους ζοωλογικου κηπου
για να μιλησουν, να πουν καυτες αληθειες
Που καινε τα φυλλοβολα δεντρα της συνηδεισης,
του καθε υποκριτη και ψευτη...
Που φιλα τον καθρευτη του, εχει ως θεο το χρημα
και εχει το ψεμα σαν...
το τσιγαρο που δεν μπορει να το κοψει
και αν μπορουσε,
δεν θα ηθελε...
Και την ακρη την βρηκα, ναι την βρηκα...
Οι δολοφονοι ηταν οι γνωστοι αγνωστοι θνητοι θεοι,
αυτοι που εχουν διψα για αιμα και
ορεξη για θανατο...
Βλεπεις το πτωμα που κειτεται εκει στης παραλιας την ακρη..;
Ειναι η ψυχη που μου τους κατεδωσε,
εκεινη που καποτε την τρομαξα ,
Καποτε μου ειπε αληθεια αλλα,
Τιμωρηθηκε...[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
