| |
Είπες και έταξες πολλά
και εγώ σε πίστεψα.
Δεν είχα πολλές επιλογές
τις ξόδεψα στα όνειρα της νιότης
Έγινε λίμνη η υπομονή
και εσύ αλίευσες
τον τελευταίο γόνο
Στην πέτρα της υπομονής
περίμενα το θαύμα.
Όλα δικά σου,μα γυμνός
σαν ρούχο αδειανό
έπαιξες κι'έχασες δειλέ
μ'αντίπαλο εσένα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
