| |
Μάζεψες τη σκόνη απ’ το παράθυρο, έμεινε με τα χρόνια
Άγγιξες το τέλειο και έχασες το χέρι σου
Πόσο πιο κοντά μπορείς να φτάσεις, πόσα ακόμα να χάσεις
Επιδιώκεις να γευθείς φρούτα που μόνο περιγραφές τους ήξερες
Παλιώσαν οι ιστορίες καλή μου, μεγάλωσες μέσα τους
Σε ποια κατηγορία δήλωσες ενοχή και κοιμήθηκες γλυκά
Δεν έχω λόγια να σε περιγράψω, έσβησα την εικόνα σου
Καμία ανάμνηση πιο γλυκιά, ένα νούφαρο εσύ
Ένα κρίνο όμορφο και εύθραυστο, θέλω να σε τσακίσω
Μου πήρες πολλά, τίποτα πια να διεκδικήσω
Καμία αφορμή να σε κυνηγήσω, κουράστηκα πια
Σ’ αφήνω να επιπλέεις στο λήθαργο σου
Πάντα σ’ αφήνω και πάντα γυρίζεις πίσω
Λίμνη η συνείδηση μου, κάθε που κοιτάζεις καθρεφτίζεσαι
Σ’ αρέσει να κοιτάς, αυτάρεσκο πλάσμα, κοιτάς την άβυσσο
Καλό ταξίδι σου εύχομαι άλλη μια φορά, μη γυρίσεις πίσω
Ένωσε όλες τις παραστάσεις μας, βγες απ’ την αφηρημένη σκέψη
Μ’ αγαπάς και θες να με καταστρέψεις
Είμαι η αδυναμία που σε κάνει ευάλωτη
Είμαι ο λόγος που τις νύχτες τη σκέψη σου δε ξεκουράζεις
Είμαι ο προορισμός σου όταν το σώμα σου κρυώνει
Όταν η καρδιά σε στοιχειώνει με εικόνες και αισθήματα
Σέρνεσαι κρυφά απ’ τον κόσμο στο κρεβάτι μου
Κουλουριάζεσαι με ασφάλεια στην αγκαλιά μου
Μόνο τότε κοιμάσαι ήσυχη, γαλήνια, σε απολαμβάνω
Τα πρωινά σίγουρη με γκρεμίζεις απ’ τους ουρανούς
Δε ξέρω ποιος χάνει πιο πολλά, ποιος βουλιάζει στα βαθιά
Ναυάγιο είμαστε αγάπη μου, μόνο σα ναυάγιο μας φαντάζομαι
Και βουλιάζουμε μέχρι να πιάσουμε πάτο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
