| |
Η ελευθερία (ποίημα)
Κάθε φορά που
Ιστορία διαβάζω
Ακούω για μάχες
Για αγώνες και επαναστάσεις
Όλοι αυτοί
Που για κάτι πολεμήσαν
Είχαν μια ιδέα
Μια λέξη μέσα τους, κρυμμένη
Ήθελαν την ελευθερία
Να μπορούν να μιλούν
Χωρίς να κινδυνεύουν
Να περπατούν δίχως φόβο
Μέσα τους έβραζε
Το αίμα, για νέο αέρα
Για αλλαγή
Δίχως όρια και περιορισμούς
Είχαν την ανάγκη
Για ισότητα και δικαιοσύνη
Για ένα κόσμο
Δίχως λογοκρισία
Για μια ελευθερία
Χύθηκε το αίμα τους
Πότισε το χώμα
Τίποτα δεν πήγε χαμένο
Σήμερα υπάρχει ισότητα
Μόνο σε εμάς
Τι γίνεται, όμως, αλλού?
Εκεί δεν υπάρχουν άνθρωποι?
Άνθρωποι που να έχουν
Δικαιώματα και να χρειάζονται
Δικαιοσύνη? Τι γίνεται?
Που πήγαν όλες οι ιδέες?
Μόνο για εμάς έγιναν
Όλες αυτές οι μάχες?
Τελικά μόνο για λίγους
Πέθαναν τόσοι πολλοί?
Αλλά ακόμη κι εδώ
Η ελευθερία είναι υποκειμενική
Δεν έχουμε δική μας
Ζωή, ούτε γνώμη
Μας εξουσιάζουν
Τα Μ.Μ.Ε
Μας δηλητηριάζει
Η TV
Τα περιοδικά μιλάνε
Συνεχώς για stars
Που όταν κάνουν δηλώσεις
Πετάνε βατράχια
Δεν έχουμε δική μας γνώμη
Δεν έχουμε πυγμή
Λέμε ότι ακούμε
Δεν έχουμε προσωπικότητα
Αλλά και γνώμη να έχεις
Και να την πεις
Θα σε δουλέψουν
Θα σε κοιτάξουν περίεργα
Η διαφορετικότητα τους τρομάζει
Κι εμένα με φοβίζει
Η ομοιότητά τους
Και τα γεράματα στα 30
Θέλω να ελευθερωθώ
Να φύγω μακριά
Να χαθώ κάπου
Χωρίς όρια και περιορισμούς
Η ελευθερία είναι πολύτιμη
Και το τίμημά της βαρύ
Που μπορώ ν’ αγοράσω
Έστω και λίγη?
22/1/10 18:39 (Μόναχο, Σπίτι)
‘‘Είναι όλα αυτά ναρκωτικά και μου ‘χουν πει να μένω μακριά απ’ αυτά.’’
Ναρκωτικά- De Facto
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
