TAS
24-01-2010 @ 03:46 | εκείνα τα κρημνώδη χείλη . . | |
γαλάζια πεταλούδα
24-01-2010 @ 03:47 | Κείνα τα χείλη σου κρεμνώντας θα γευτώ
πάντοτε θα’ χω μες τα χείλη μου τη γεύση
φρέσκου και ώριμου πορτοκαλιού χυμό
έτσι όπως έφυγες και μ’ έκοψες στη μέση…
::up.:: ::theos.:: ::up.::
πολύ όμορφο!!!!!!! | |
ΠΑΠΑ-ΡΙΜΑΣ
24-01-2010 @ 03:48 | ::up.:: ::up.:: ::wink.:: | |
oneiropola
24-01-2010 @ 04:10 | Κείνα τα χείλη σου κρεμνώντας θα γευτώ
πάντοτε θα’ χω μες τα χείλη μου τη γεύση
φρέσκου και ώριμου πορτοκαλιού χυμό
έτσι όπως έφυγες και μ’ έκοψες στη μέση…
ΤΕΛΕΙΟ ΜΠΡΑΒΟ ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
sofiagera
24-01-2010 @ 04:17 | μα ούτε σαν άγγελος μου φαίνεσαι καλός
αφού το βλέμμα σου γυρίζεις προς εμένα… ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚΑ ΟΛΟ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.... | |
Ναταλία...
24-01-2010 @ 05:03 | Κι αν ακόμη λησμονήσω και χαθώ
και αδιάφορα μέσα στο πλήθος προσπερνάω
Κι αν ακόμη αγωνίζομαι να ζω
ακόμη τώρα πιο πολύ σε αγαπάω
Πανέμορφο ::yes.:: ::theos.:: | |
kantadoros
25-01-2010 @ 00:21 | αφού το βλέμμα σου γυρίζεις προς εμένα…
::hug.:: | |
kantadoros
25-01-2010 @ 20:45 | Απ'τις δικές σου θύελλες
κι από άνεμους τυφώνες
κοιτώ πάνω στο τζάμι μου
λίγες μικρές σταγόνες.
Από μακρυά σαν άκουσα
των δράκων σου τους βρύχους
η θλίψη που με σκέπασε
μου μαύρισε τους στίχους.
::hug.:: | |
 |
