Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132663 Τραγούδια, 271102 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ομως δεν άξιζε
 
[I]Η αλήθεια είναι πως πικράθηκα
το δηλητήριο χρωμάτισε τη σκέψη μου
ήξερα ανέκαθεν στο θέατρο τη θέση μου
μα τούτη τη φορά μπρος τον εξώστη στάθηκα...

Η συνήθεια τραυμα μες τα μάτια μου
η εκφραση η αγνή μες τον καθρέφτη
αν έσβην' η ψυχή μου με το νέφτι
θα μάζευα διαμάντια τα κομμάτια μου..

θα τους τα πρότεινα στην κάνη τα μωρά μου
που τα χα μάθει χορωδία να αρματώνουν
και να πετάν στον ουρανό,να επιβιώνουν
μέσα στον ήλιο στις εκρηξεις ,μακριά μου..

Ηξερα ανέκαθεν τη θέση μου εδώ
μα τούτη τη φορά η αδικία με φαρμάκωσε
και δε υπήρξε φλέβα στο κορμί μου που δε μάτωσε
γιατί ήταν λίγοι και δεν είχαν ιερό..

κάτι εκτρώματα στο χώμα πανηγύριζαν
και τέτοια ώρα τετοια λόγια μου ψιθύριζαν
δεν έχω ελπίδα σ'ένα κόσμο που η αιγίδα είναι παγίδα
κι η πυξίδα παλλακίδα ..κι όσα δε σάλιωσαν κορμιά

τα σαλιγκάρια δεν τα μετράνε για καμάρια τους..

θα τους τα πρότεινα στην κάνη τα μωρά μου
που επιβιώναν στις εκρήξεις μακριά μου
όμως δεν άξιζε και λύθηκα απ' τα βλέφαρα ερήμην τους
μες την καρδιά μου να ξεφύγω από τη δύνη τους...[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

χαίρομαι που υπάρχετε
 
γαλάζια πεταλούδα
25-01-2010 @ 01:00
μπράβο...υπέροχο ::love.:: ::rol.:: ::theos.::
sofiagera
25-01-2010 @ 01:17
δεν έχω ελπίδα σ'ένα κόσμο που η αιγίδα είναι παγίδα
κι η πυξίδα παλλακίδα ..κι όσα δε σάλιωσαν κορμιά ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

ΩΡΑΙΟ, ΟΡΓΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ...ΣΚΟΤΕΙΝΟ!
oneiropola
25-01-2010 @ 01:24
τα σαλιγκάρια δεν τα μετράνε για καμάρια τους..

Εξαιρετικο!!! ::theos.::
Δήμητρα
25-01-2010 @ 01:48
Καλημέρα Ελένη.
Πάρα πολύ δυνατοί στίχοι...
artista_k
25-01-2010 @ 11:10
::love.:: ::rol.::
ΥΓΡΟ ΠΥΡ
25-01-2010 @ 12:46
::up.:: ::yes.::
TAS
25-01-2010 @ 13:37
δε υπήρξε φλέβα στο κορμί μου που δε μάτωσε . .
φραγκοσυριανος
13-01-2011 @ 16:20

θα τους τα πρότεινα στην κάνη τα μωρά μου
που τα χα μάθει χορωδία να αρματώνουν
και να πετάν στον ουρανό,να επιβιώνουν
μέσα στον ήλιο στις εκρηξεις ,μακριά μου..

Ηξερα ανέκαθεν τη θέση μου εδώ
μα τούτη τη φορά η αδικία με φαρμάκωσε
και δε υπήρξε φλέβα στο κορμί μου που δε μάτωσε
γιατί ήταν λίγοι και δεν είχαν ιερό..

::kiss.:: ::up.:: ::kiss.::
ΚΟΥΚΛΑΚΙ
14-01-2011 @ 04:20
Ηξερα ανέκαθεν τη θέση μου εδώ
μα τούτη τη φορά η αδικία με φαρμάκωσε
και δε υπήρξε φλέβα στο κορμί μου που δε μάτωσε
γιατί ήταν λίγοι και δεν είχαν ιερό..

::up.:: ::up.:: ::up.::
στίχος
14-01-2011 @ 08:18

Η αλήθεια είναι πως πικράθηκα
το δηλητήριο χρωμάτισε τη σκέψη μου
ήξερα ανέκαθεν στο θέατρο τη θέση μου
μα τούτη τη φορά μπρος τον εξώστη στάθηκα...

Η συνήθεια τραυμα μες τα μάτια μου
η εκφραση η αγνή μες τον καθρέφτη
αν έσβην' η ψυχή μου με το νέφτι
θα μάζευα διαμάντια τα κομμάτια μου..

θα τους τα πρότεινα στην κάνη τα μωρά μου
που τα χα μάθει χορωδία να αρματώνουν
και να πετάν στον ουρανό,να επιβιώνουν
μέσα στον ήλιο στις εκρηξεις ,μακριά μου..

Ηξερα ανέκαθεν τη θέση μου εδώ
μα τούτη τη φορά η αδικία με φαρμάκωσε
και δε υπήρξε φλέβα στο κορμί μου που δε μάτωσε
γιατί ήταν λίγοι και δεν είχαν ιερό..

κάτι εκτρώματα στο χώμα πανηγύριζαν
και τέτοια ώρα τετοια λόγια μου ψιθύριζαν
δεν έχω ελπίδα σ'ένα κόσμο που η αιγίδα είναι παγίδα
κι η πυξίδα παλλακίδα ..κι όσα δε σάλιωσαν κορμιά

τα σαλιγκάρια δεν τα μετράνε για καμάρια τους..

θα τους τα πρότεινα στην κάνη τα μωρά μου
που επιβιώναν στις εκρήξεις μακριά μου
όμως δεν άξιζε και λύθηκα απ' τα βλέφαρα ερήμην τους
μες την καρδιά μου να ξεφύγω από τη δύνη τους...

................συγχαρητήρια Ελένη.............!!!!
Μνησαρέτη
14-01-2011 @ 14:29
Πόσο όμορφο και πικραμένο...
Μπράβο σας!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο