Κι αυτη θ'ανοιξεις..
Όταν τα μαλαματενια φυλλα της θα εχουν ολα πεσει
κατι απομειναρια σαπισμενων καρπων θα’χουν μεινει
μεινε να ικετευουν βουβα με τη παγερη θερμη της εξης
τοτε ωρα θαναι την ανοιχτη πορτα ν’ανοιξεις
μιαν άλλη να διαβεις αθορυβα να κλεισει
ως η ακατανικητη ελξη και παλι σωριαστει
Σα καταρα σαν ευχη
ποτε της Εσυ μη περασει
στην ασβεστη υγρασια της να κυλατε
ολογυμνοι στις εποχες
φυσικες στα νεα σας προσωπα..
