Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πεταλούδα Γυάλινη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πεταλούδα Γυάλινη
 η πεταλούδα σας μπορεί να κρύβεται μέσα σας, αλλά είναι η πιο εύθραυστη...για αυτό προσέξτε την....
 
Αμαρτία στην αμαρτία για ένα τέλος πιο ανώδυνο στη θλιβερή ιστορία κοίταμε να σε κοιτώ μα στο τέλος βρες μου τέλος να φανεί ηρωικό μετά την απιστία βρες μου την αιτία πες μου να σου πω τελικά ποιος έφταιγε από τους δυο, ανάσα μες το αίνιγμα και απ το αίνιγμα στη πτώση όταν αδικείσαι ξέρεις 2 φορές τι έχεις δώσει, και να πως με έφερε τώρα ο καιρός σβούρα μες στον άνεμο και αν μια φορά ονειρεύτηκα συγγνώμη γράψε άκυρο μια πένα ένα χαρτί και στη μέση η ζωή μου κατάθεση ψυχής στη πιο γλυκιά πληγή μου μα απ’ το ένα ως το μηδέν η μεγαλύτερη απόσταση κουφός πολιτισμός που πάσχει όμως στην όραση, στη θέα του γκρεμού πάντα άλμα δυστυχίας το πιο μικρό γιατί της πιο βαθιάς αιτίας στη λίμνη του καθήκοντος κουπί θα τραβάμε στο φόβο αποτυχίας χαμόγελα σκορπάμε μα απ’ το φόβο να φοβάμαι θα πάψω να φοβάμαι αν κοίταξα ποτέ ανθρώπινα δεν ξέρω αν θα θυμάμαι…και αν με δεις καμιά φορά να κοιτάω στο κενό, στον ουρανό, ίσως μοιάζω με τρελό αδιαφορώ για καταστάσεις που κουράζουν συνεχώς, επικίνδυνος καιρός στα μέρη που μεγάλωσα μεγάλωσες στα στίγματα που άφησες που ο χρόνος θα επουλώσει ένα ανθρώπινο συναίσθημα που το χρήμα έχει αλλοιώσει, έχει σκοτώσει θανάτους των θανάτων παραμυθένια εποχή που η Αλίκη ζει στη χώρα των τραυμάτων, των πιο μεγάλων καθαρμάτων των ανώτερων στρωμάτων η βρωμιά μετά τη παρακμή έρχεται και η ξαστεριά, μακριά απ’ το μονοπάτι αφήνοντας τα ίχνη μου και αν με δεις να χάνομαι βάλτα με την τύχη μου, δεν γίνομαι αντιληπτός η λογική σου στο μυαλό μου παραλογισμός η εκδίκηση των νικητών φέρνει νέα θεωρία ήττα πιο απρόσμενη είναι πανωλεθρία οι τελευταίοι των τελευταίων ψάχνουν επιπλέον για δικαίωση δικαίων μια εξίσωση που φαντάζει άλυτη μια πεταλούδα στο χωρό που μοιάζει γυάλινη, μες στη γυάλα του αισθήματος έχει φωλιάσει φοβούμενος να την αφήσω μήπως και σπάσει, το γυαλί λεν’ πως αν ραγίσει δεν ξανακολλάει η πεταλούδα μου αν ραγίσει χαμόγελα σκορπάει…πεταλούδα ελπίδας φρόνημα


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μην κατηγορείς το χρόνο που ξεχνιόμαστε...κατηγόρισε εμάς που σταματάμε να θυμόμαστε
 
γαλάζια πεταλούδα
26-01-2010 @ 11:46
Λοιπόν, τι να πω?? υποκλίνομαι!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Σκιάχτρο
26-01-2010 @ 11:50
αλήθεια σου άρεσε???δεν το περίμενα!!!η αλήθεια είναι πως δεν είμαι και πολύ της ποίησης και δεν γράφω και τίποτα περίτεχνο... ::love.::
γαλάζια πεταλούδα
26-01-2010 @ 11:54
καταπληκτικό, αλήθεια! θα το ξαναδιαβάσω να καταλάβω
περισσότερα πράγματα...!!! ::love.::
Σκιάχτρο
26-01-2010 @ 11:56
δύσκολο να καταλάβεις....αλλά αξίζει η προσπάθεια....
γαλάζια πεταλούδα
26-01-2010 @ 12:05
πολλά από αυτά που γράφεις μου θυμίζουν
δικά μου βιώματα!
γαλάζια πεταλούδα
26-01-2010 @ 12:07
αν μια φορά ονειρεύτηκα συγγνώμη γράψε άκυρο μια πένα ένα χαρτί και στη μέση η ζωή μου κατάθεση ψυχής στη πιο γλυκιά πληγή μου

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο