Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Λευκά φτερά - Θεόσταλτη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130657 Τραγούδια, 269440 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λευκά φτερά - Θεόσταλτη
 ... είμαι μηδέν χωρίς εσένα , αλλά όταν οι υπάρξεις μας τυλίγονται κάνουν το άπειρο ...
 
Η ευτυχία έρχεται σε πολλές μορφές , στην συντροφιά των συγγενών , των φίλων , στο αίσθημα που νιώθεις να βλέπεις τα όνειρα κάποιου να γίνονται πραγματικότητα , ή την ελπίδα ζωγραφισμένη ξανά στα πρόσωπα αυτών που την χάσανε. Πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι , γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσο προσωρινή η ευτυχία μπορεί να ναι. Ένα χαμόγελο μπορεί να φωτίσει σαν ήλιος την ζωή ενός ανθρώπου , να την εμπνεύσει όχι να φτάσει στα όρια της , αλλά και να τα ξεπεράσει. Τι είναι άραγε αυτό που σημαδεύει την εποχή μας? Μπορεί ο άνθρωπος να επιρεάσει τον κόσμο στον οποίο ζει με τα όνειρα και την δράση του? Πιστεύω ότι οι πράξεις μας μετράνε και δεν ξεχνιόνται , μια αόρατη δύναμη καταγράφει το τι , πότε , και γιατί , άσχετα αν δεν το γνωρίζουμε. Κάποιες πράξεις μάλλιστα είναι τόσο αγνές , με τόσο ισχυρά κίνητρα που μπορεί να αλλάξουν την ροή της ζωής πολλών ανθρώπων. Ίσως να μην υπάρχουν πια πολλά τέτοια άτομα στον κόσμο μας , γιατί οι καιροί μας δεν είναι εύκολοι , και η αγνή και ανυστερόβουλη προσέγγιση των ζητημάτων που μας απασχολούν διώκεται σαν να ήταν έγκλημα. Και όμως όπως και ο ήλιος έτσι και η αλήθεια αν κρύβεται είναι μόνο για λίγο και ύστερα πάλι θα λάμψει όπως ποτέ πριν. Ένα τέτοιο άτομο είναι η αφορμή που γράφω αυτό το κείμενο , γιατί θα 'θελα να ξέρει πως η ζωή μου δεν θα 'ναι ποτέ ξανά ίδια απλά και μόνο επειδή την γνώρισα. Το μυστήριο τελικά για εμένα λύθηκε , όποιο αστέρι και να κάτσει δίπλα στον ήλιο θα λάμψει γιατί θα πάρει λίγη από την φωτεινότητα του , και εγώ πήρα τόσο φως , που η ψυχή μου στο πιο πυκνό σκοτάδι της ζωής λάμπει σαν φανάρι δείχνωντας μου τον δρόμο προς την ευτυχία. Θέλω να ευχαριστήσω τον Θεό που έστειλε έναν αγγελιοφόρο του στην γη , και την ίδια απλά που υπάρχει και κάνει μπλε τον ουρανό την μέρα , και τα αστέρια να λάμπουν την νύχτα ... για το δημοσίευμα της την προηγούμενη εβδομάδα θα 'θελα να της αφιερώσω αυτό το ποίημα , την σκέψη μου , και τις καλύτερες μου ευχές ...


Φόραγες λευκά φτερά και έλαμπες σαν φως
Στο μέτωπο έφερες στεφάνι, άγγελος αληθινός
Τα μαλλιά σου σαν φυσούσε αεράκι απαλό
Ήταν λες και ακουμπούσε η γη τον ουρανό

Στην γη δεν πατάς στέκεις εκεί ψηλά μονάχη
Την μέρα κάθεσαι στου Ήλιου πάνω τη ράχη
Τα βράδυα με το προσκεφάλι πάνω στη Σελήνη
Δίνεις σε ένα θνητό το λόγο ξάγρυπνος να μείνει

Ψέλνεις σαν ανηξοιάτικο αηδόνι όταν τραγουδάς
Σβήνεις τον ήλιο με το φως σου όταν χαμογελάς
Είναι το βλέμα σου που αιχμαλωτίζει την καρδιά
Κερί προσκυνητή που λιώνει μέσα στη φωτιά

Μπήκες στην ζωή μου μια νύχτα ευλογημένη
Και κάθε μέρα έκανες να μοιάζει μαγεμένη
Από το χέρι πήρες το σκοτάδι της ψυχής
Και μες στο φως το έλουσες μιας νέας ζωής

Εκεί που ήμουνα χαμμένος και μόνος προχορούσα
Περπάταγα σκημένος και τα αστέρια δεν κοιτούσα
Τώρα πια η σκέψη σου είναι το καταφύγιο μου
Προπύργιο ελπίδας ενός καινούριου κόσμου

Σαν τριαντάφυλλο που άνθισε σε άγωνο χώμα
Χτύπος δόθηκε ξανά στο νεκρό μου το σώμα
Μου πήραν το οξυγόνο μα η ελπίδα μου αρκεί
Κάπου εκεί στον χάρτη ζεις εσύ και επαρκεί

Είσαι εκεί στον ουρανό ψηλά κάθε βράδυ σε κοιτώ
Μου θυμίζεις όλους τους λόγους που δίαλεξα να ζω
Πως η ελπίδα δεν πεθαίνει αλλά ζει μες στην ψυχή
Κάθε πόλεμος και μάχη για μια καλύτερη ζωή

Δεν προδίδω τα όνειρα μου μήτε την καρδιά ακόμα
Τον άγγελο μου θα φυλάω όσο ζει αυτό το σώμα
Και όταν πια δεν θα μαι εδώ, στον κόσμο αυτό,θυμήσου
Θα μ'αστε εκεί ψηλά μαζί στους κήπους του παραδείσου

Υ.Γ συγνώμη που σας κούρασα με τον πρόλογο


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν αγαπάς μια γυναίκα επειδή είναι όμορφη , αλλά είναι όμορφη επειδή την αγαπάς
 
martin luther
01-02-2010 @ 22:50
Εύχομαι Νίκο να είστε πάντα έτσι!!!!!!!!!! ::hug.::
Simos_Vassilis
02-02-2010 @ 01:00
Πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι , γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσο προσωρινή η ευτυχία μπορεί να ναι. ::up.:: ::up.:: ::up.::
Martyr
03-02-2010 @ 12:35
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο