| |
Με τέτοιο φώς πλημμυρισμένο με φώς
Δεν θα μείνω νεκρός
Μέρα θολή,νύχτα σκοτεινή
Απ’το λήθαργο θα βγώ ,να σε δώ
Λιποτάχτης ο καημός
Πρίν μ’αφήσει λυγίζει χαλαρός
Χαμόγελο στη θέση του κρυφό,όνειρο αληθινό
Δίχως κενά,με κρατάει δυνατά
Τώρα τολμώ να το πώ
Στου εαυτού σου τη γοητεία πως ζώ
Αστραφτερή αναλαμπή ,αρπαγή
Έχω πιά ξεφύγει ,απ’του θανάτου τ’άσπονδο ζύγι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
