stixoi.info: Κι αν

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κι αν

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130386 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Κι αν

Καλησπέρα...

Κι αν...

Κι αν είμαι πιόνι στ’άσπρο-μαύρο σου πεδίο
παίξε με πάλι να φανεί ο νικητής
σικέ αγώνας κι η καρδιά διαιτητής,
εσένα πάντα προτιμούσε απ’τους δύο
πως να φανεί τώρ’ αξιόπιστος κριτής;

Κι αν είσαι ψέμα σε μια αλήθεια που πονάει
θέλω τ’ ανώδυνο για λίγο να γευτώ
που θα ‘μαι αύριο στιγμή να μην σκεφτώ
απόψε λέγε με Νεφέλη ή Δανάη
σε κάποιας ξένης τ’ όνομα θα βολευτώ...

Κι αν είμαι κύμα στα πιο ήσυχα νερά σου
θ’ανακατέψω της ψυχής σου το βυθό,
μετά σαν Πόντιος Πιλάτος θα πλυθώ
απο τους ώμους σαν θα πέφτουν τα φτερά σου
κι αν πεις πως έφταιξα εγώ θα τ’ αρνηθώ...

Κι αν είσαι ελπίδα που θα σβήσει λίγο λίγο
μην περιμένεις το αντίο να σου πω
μόνο απο ‘μένα είχα πει θ’ ανατραπώ
κι όσους πολέμους κι αν μου τάξεις για να φύγω
έχω πια μάθει τους θανάτους ν’ αγαπώ...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Μου γνεφ' η καρδιά, πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι...

γαλάζια πεταλούδα 02-02-2010 @ 06:43	::theos.::
ΛΑΧΕΣΙΣ 02-02-2010 @ 06:47	μόνο απο ‘μένα είχα πει θ’ ανατραπώ κι όσους πολέμους κι αν μου τάξεις για να φύγω έχω πια μάθει τους θανάτους ν’ αγαπώ... Αν ποτέ δε σε ζαλίζει του θριάμβου το κρασί Κι αν σε ψέματα των άλλων δε λες ψέματα και συ . . . ΚΙΠΛΙΝΓΚ ΑΝ...
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ 02-02-2010 @ 07:20	::1255.::::1255.::::1255.::
sofiagera 02-02-2010 @ 08:06	κι όσους πολέμους κι αν μου τάξεις για να φύγω έχω πια μάθει τους θανάτους ν’ αγαπώ... ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΟΛΟ!
Simos_Vassilis 02-02-2010 @ 08:41	έχω πια μάθει τους θανάτους ν’ αγαπώ... ....................... ::up.:: ::up.:: ............................
oneiropola 02-02-2010 @ 08:56	Κι αν είσαι ελπίδα που θα σβήσει λίγο λίγο μην περιμένεις το αντίο να σου πω μόνο απο ‘μένα είχα πει θ’ ανατραπώ κι όσους πολέμους κι αν μου τάξεις για να φύγω έχω πια μάθει τους θανάτους ν’ αγαπώ... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος 02-02-2010 @ 08:56	Δημητρούλα μου, υπέροχοοοοο! Δεν ξέρω τι να επισημάνω... Κρατώ την κατακλείδα... έτσι... γιατί κι εγώ έχω μάθει να αγαπώ κάτι παρόμοιο... "μόνο απο ‘μένα είχα πει θ’ ανατραπώ κι όσους πολέμους κι αν μου τάξεις για να φύγω έχω πια μάθει τους θανάτους ν’ αγαπώ"... Ό,τι γράφεις είναι πανέξυπνο... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou 02-02-2010 @ 09:11	σικέ αγώνας κι η καρδιά διαιτητής, εσένα πάντα προτιμούσε απ’τους δύο πως να φανεί τώρ’ αξιόπιστος κριτής; ολόκληρο αλήθειες που πονάνε ..αγαπημένο οπωσδήποτε !!!!! ::theos.:: ::love.::
Εσθήρ 03-02-2010 @ 04:27	Κι αν είσαι ελπίδα που θα σβήσει λίγο λίγο μην περιμένεις το αντίο να σου πω μόνο απο ‘μένα είχα πει θ’ ανατραπώ κι όσους πολέμους κι αν μου τάξεις για να φύγω έχω πια μάθει τους θανάτους ν’ αγαπώ... Έγραψες!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο