| |
Η πόρτα έκλεισε δεν ξανανοίγει
και η φωνούλα της άνοιξε δίνη.
Την ξανάκουσες σαν να σου σπάει,
το αίμα σου πάγωσε πια δεν κυλάει.
Την ξαναείδες μές το σκοτάδι
με ένα μαχαίρι που αίμα κυλάει.
Τόσο μετάνιωσες που καταριέσαι
τον χρόνο πάγωσες τώρα νικιέσαι.
Σε ξαναείδε γυμνό με ανάσα
κερί αναμμένο σε άλλη αλάνα.
Ξενιχτάς για πρόσκαιρη αίσθηση,
τα πεθαμένα τα γυρεύεις σε παραίσθηση.
Ρωτάς το γιατί σε άδεια φεγγάρια
ζητάς ψυχή απ την λιακάδα.
Σου στέλνει μύνημα "προχώρα αγάπη"
μα εσύ γυρνάς πάλι στο ίδιο μονοπάτι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
