| |
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΚΡΥΨΩ ΕΝΑ ΧΑΔΙ
ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΕΝΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΝΑ ΧΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
ΜΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΔΕΝ ΕΚΡΥΨΑ ΤΟ ΔΑΚΡΥ
ΚΑΙ ΟΛΟ ΣΗΜΩΝΕΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΦΟΒΑΜΑΙ
ΡΕΦ
ΑΠΟ ΕΣΕΝΑΝΕ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΑΧΑ
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΞΕΒΑΦΕΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ
ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΑ
ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΨΕΜΑΤΑ ΛΕΓΑΝ ΣΕ ΕΜΕΝΑ
ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΞΕΓΕΛΟΥΣΑΝ
ΣΑΝ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΚΡΑΣΙ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΜΕ ΜΕΘΟΥΣΑΝ
ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΜΕΦΙΛΟΥΣΑΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ Σ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ
ΣΟΥ ΛΕΩ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ
ΠΕΣΑΝ ΟΙ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΠΙΑ ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΣΤΙΓΜΗ
ΜΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ Η ΑΓΑΠΗ ΞΕΜΑΚΡΑΙΝΕΙ
ΛΙΩΝΕΙ ΣΑΝ ΧΙΟΝΗ Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ
ΑΠΟ ΕΣΕΝΑΝΕ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΑΧΑ
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΞΕΒΑΦΕΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
