Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131263 Τραγούδια, 269579 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 σιωπή
 
Ούρλιαζε η σιωπή μέσα στη νύχτα
κι όλο προχωρούσαμε
σκυφτοί
τυλιγμένοι στα βαριά μας πανωφόρια
Απ' τις τρύπιες τσέπες μας, έπεφταν σαν κέρματα
μικροί θάνατοι που κυλούσαν στην κατηφοριά
Ούρλιαζε η σιωπή, βραχνιασμένο παπόρι
που τα μεσάνυχτα φεύγει για Νέα Υόρκη
Στριμωγμένοι στο κατάστρωμα
άναβε που και που κανένα τσιγάρο
ψεύτικος φάρος
να τσακιστεί πάνω του ο φόβος του αύριο και του χτες
Ούρλιαζε η σιωπή μεσα στη νύχτα
όπως στριγκλίζουν οι μηχανές στα εργοστάσια
μονότονα σαν ηλίθια παρότρυνση
άντε να περάσει η βραδιά, να περάσει κι ζωή
Ούρλιαζε η σιωπή
Έκλαιγε όπως το πρώτο παιδί της ανθρωπότητας
πεινασμένο μες στην σπηλιά του αγνώστου
Κι όταν η σιωπή σταματούσε τ' αναφιλητά της,
σαν την νυχτερίδα
έψαχνε τον αντίλαλό της
μέχρι να την βρει το ξημέρωμα
Μετά κρυβόταν
όπως κρύβονται οι πατερίτσες του πεθαμένου
στην γωνιά πίσω απ' την πόρτα
Κάναμε πως δεν την ακούγαμε
κι όλο προχωρούσαμε
Απ' τις τσέπες μας δραπετεύαν
τα τελευταία κέρματα
Κείνα που 'ταν για τον βαρκάρη,
να μας περάσει απέναντι
Στην μεγάλη σιωπή


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
γαλάζια πεταλούδα
16-02-2010 @ 14:21
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κακτίνα
16-02-2010 @ 14:22
Κάναμε πως δεν την ακούγαμε
κι όλο προχωρούσαμε...
http://www.youtube.com/watch?v=1VLxqQ3zVtk
Simos_Vassilis
16-02-2010 @ 14:22
....................Έξοχο.................
aprobleptos
16-02-2010 @ 14:27
Απ' τις τσέπες μας δραπετεύαν
τα τελευταία κέρματα
Κείνα που 'ταν για τον βαρκάρη,
να μας περάσει απέναντι
Στην μεγάλη σιωπή
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
oneiropola
16-02-2010 @ 14:30
Μετά κρυβόταν
όπως κρύβονται οι πατερίτσες του πεθαμένου
στην γωνιά πίσω απ' την πόρτα
Κάναμε πως δεν την ακούγαμε
κι όλο προχωρούσαμε
Απ' τις τσέπες μας δραπετεύαν
τα τελευταία κέρματα
Κείνα που 'ταν για τον βαρκάρη,
να μας περάσει απέναντι
Στην μεγάλη σιωπή

Μονο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
χωρικός
16-02-2010 @ 14:40
καταραμένο φίλε μου. Μπωντλαιρικά καταραμένο.ούτε για τον βαρκάρη...::4076.::
**Ηώς**
16-02-2010 @ 14:53
έψαχνε τον αντίλαλό της
μέχρι να την βρει το ξημέρωμα............................
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΥΠΕΡΟΧΗ Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ...καλό ξημέρωμα! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ΥΓΡΟ ΠΥΡ
16-02-2010 @ 15:50
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΑΧΕΣΙΣ
16-02-2010 @ 17:29
Κείνα που 'ταν για τον βαρκάρη,
να μας περάσει απέναντι... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ηypocrisy
16-02-2010 @ 19:34
αυτη η σιωπη καποτε δε σταματα ξεμαθαινει ανημπορη να σταματησει
γεια σου μεγαλε Μοντε..
agrafos
16-02-2010 @ 20:20
γουσταρω μοντε...ντεθικο...
karpox
16-02-2010 @ 22:43
::4076.::

http://www.youtube.com/watch?v=8UbjWHPqJU0&feature=PlayList&p=190CBE9C7940C9F0&index=77
kapnosa-v-ainigma
16-02-2010 @ 23:09
Εκπληκτικός όπως πάντα ! ::yes.::
Αστρογιογγι
16-02-2010 @ 23:33
Σας παρακαλω να επικοινωνησετε μαζι μου
για κεινα τα κερματα...
Ο Διευθυντης της Εφοριας Λαμιας
κ. Σωτος Σιωπος
τηλ. 22310- 23 333 εσωτ. 101
MARGARITA
17-02-2010 @ 01:11
μάλιστα...έτσι ::smile.::
barboutsala
17-02-2010 @ 04:16
και μετά σου λένε νιου γιορκ, η πόλη που ποτέ δεν κοιμάται - ψεύτες κι απατεώνες αμερικάνοι, παιδί μου
peiraiotissa
17-02-2010 @ 05:11
Έκλαιγε όπως το πρώτο παιδί της ανθρωπότητας
πεινασμένο μες στην σπηλιά του αγνώστου

Φανταστική παρομοίωση.... ::hug.::
poetryf
17-02-2010 @ 09:20
Μια σιωπή σαν κραυγή....
μπράβο μόντε
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
17-02-2010 @ 13:39
Απ' τις τρύπιες τσέπες μας, έπεφταν σαν κέρματα
μικροί θάνατοι που κυλούσαν στην κατηφοριά
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
montekristo
17-02-2010 @ 14:23
σας ευχαριστώ για το πέρασμα, δέσποινα και kaktina ένα ευχαριστώ παραπάνω για τα τραγούδια
γιόγγι τη πάτησα ε? ::smile.::
καληνύχτα ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο