| |
Εσύ παιδί του Πάρνωνα
του Πάμισου καμάρι,
χανόσουν το φθινόπωρο
για νά 'ρθεις Αλωνάρη,
να παίξεις πάνω στο Μυστρά
μ' ένα κρασί τις νύχτες
πεντόβολα τα χρόνια σου
και ζάρια τούς πλανήτες.
..................................................
Έπαιξες και τα νιάτα σου
και την πικρή ζωή σου
και σ' ηύρε ο ήλιος στην κλειστή
πόρτα του Παραδείσου.
Κλειδί δεν είχες κι έγειρες
στο Ζέφυρο.Κοιμήσου...
...................................................
Εσύ παιδί του Πάρνωνα
φεγγοβολάς σαν άστρο
στον άμβωνα του Πάμισου
και στ' Αναπλιού το κάστρο.
Κι αιώνες παίζεις στο Μυστρά
μ' ένα κρασί τις νύχτες
πεντόβολα τα χρονια σου
και ζάρια τους πλανήτες.
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
