Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ξαφνική νεροποντή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ξαφνική νεροποντή
 
Ράγισε ο ουρανός κι άρχισε ξαφνικά να βρέχει
Τα μάτια μου βουτηγμένα μες στα μπλάβα σύννεφα
Κοιτούν απ’ το παράθυρο του πανοραμικού σπιτιού μου
Την απέραντη μελαγχολική πολιτεία
Που ασταμάτητα δέρνεται
Από σταγόνες χοντρές
Σαν μεγάλες θαλασσιές χάντρες
Τα πορτοκαλένια φώτα των φανοστατών
Στους σκοτεινιασμένους δρόμους
Αχνοφέγγουν σαν τα πολύκλωνα όνειρα που έκανα
Οι διαβάτες τρέχουν γρήγορα να προφυλαχτούν
Κάτω απ’ τα στέγαστρα των γκριζαρισμένων κτιρίων
Πριν βραχούν μέχρι το κόκαλο
Οι πωλητές στα πεζοδρόμια
Μαζεύουν αστραπιαία
Την απλωμένη πραμάτεια τους
Τ’ αυτοκίνητα με τζάμια θολωμένα
Τσαλαβουτούν στις τεράστιες λίμνες που σχηματίστηκαν
Εκτοξεύοντας μ’ ορμή πίδακες αφρισμένου νερού
Οι δεκοχτούρες στις μουσκεμένες πλατείες
Φτερουγίζουν για να κουρνιάσουν στις φωλιές τους
Τα δέντρα στους κήπους απροστάτευτα
Πίνουν την απρόσμενη οργή του μελανιασμένου ουρανού.

Δεν τις μπορώ λοιπόν τούτες τις σκυθρωπές ώρες
Που σαν πελώριες σκιές την ψυχή μου σκεπάζουν
Που σαν νιφάδες χιονιού την καρδιά μου παγώνουν
Που σαν πυρωμένες βελόνες τη θύμησή μου πληγώνουν.

Ανέτειλε σε παρακαλώ ξανά ήλιε μου χρυσέ
Διώξε τα μπλάβα σύννεφα
Και τις ματόβρεχτες πληγές
Που η ξαφνική νεροποντή άνοιξε στα σωθικά μου γιάνε.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης
 
DimitrisPratsos
25-02-2010 @ 00:30
μπραβο Ισιδωρε παρα πολυ ωραιο
::up.:: ::up.:: ::up.::
καλημερα απο Μυτιληνη
ΥΓΡΟ ΠΥΡ
25-02-2010 @ 00:46
ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΒΡΟΧΗΣ...ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ! ::up.:: ::up.:: ::yes.::
malkon64
25-02-2010 @ 00:48
Δεν τις μπορώ λοιπόν τούτες τις σκυθρωπές ώρες
Που σαν πελώριες σκιές την ψυχή μου σκεπάζουν
Που σαν νιφάδες χιονιού την καρδιά μου παγώνουν
Που σαν πυρωμένες βελόνες τη θύμησή μου πληγώνουν.

Ανέτειλε σε παρακαλώ ξανά ήλιε μου χρυσέ
Διώξε τα μπλάβα σύννεφα
Και τις ματόβρεχτες πληγές
Που η ξαφνική νεροποντή άνοιξε στα σωθικά μου γιάνε.



ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ !!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::yes.:: ::up.::
Simos_Vassilis
25-02-2010 @ 00:49
..................Έγραψες Ισίδωρε, Μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Helene52
25-02-2010 @ 05:42
Α π ί θ α ν ο !!!!::5156.:: ::yes.:: ::up.::
peiraiotissa
25-02-2010 @ 06:59
Που θα πάει βρε Ισίδωρε...θα Φλεβίσει και μετά...ποιος μας πιάνει! ::hug.:: ::up.::
rosestar
25-02-2010 @ 11:59
Φτερουγίζουν για να κουρνιάσουν στις φωλιές τους
Τα δέντρα στους κήπους απροστάτευτα
Πίνουν την απρόσμενη οργή του μελανιασμένου ουρανού.

Δεν τις μπορώ λοιπόν τούτες τις σκυθρωπές ώρες
Που σαν πελώριες σκιές την ψυχή μου σκεπάζουν
Που σαν νιφάδες χιονιού την καρδιά μου παγώνουν
Που σαν πυρωμένες βελόνες τη θύμησή μου πληγώνουν.

Ανέτειλε σε παρακαλώ ξανά ήλιε μου χρυσέ
Διώξε τα μπλάβα σύννεφα
Και τις ματόβρεχτες πληγές
Που η ξαφνική νεροποντή άνοιξε στα σωθικά μου γιάνε.


::love.:: ::yes.::
Άγγελος Αραβαντινός
25-02-2010 @ 13:17
Μπράβο φίλε! Μου αρέσει πάρα πολύ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο