Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάτι εντελώς τυχαίο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάτι εντελώς τυχαίο
 ''to ksereis m'areseis ma min me pistepseis s'auton ton kosmo pou monos mou zo den iparxoun kanones ma mono eksaireseis'' to ksereis re oti m'areseis k poli malista
 
Κάτι εντελώς τυχαίο (πεζό)

Τα πιο όμορφα. Συναισθήματα. Τα νοιώθεις. Για άτομα. Που ίσως κάποτε. Να μην πρόσεχες. Καθόλου. Ότι πιο όμορφο. Μπορεί να σου συμβεί. Σου τυχαίνει. Έτσι στα ξαφνικά. Εκεί που δεν το. Περιμένεις. Ο έρωτας. Αυτός ο ανίκητος. Που χτύπησε. Και τη δική μου. Καρδιά. Έξι μήνες. Παλεύω. Μέσα μου. Υπάρχει. Ένα χάος. Γίνεται. Ένας χαμός. Λιώνω. Όταν τον βλέπω. Είναι ψηλό. Το τείχος της καρδιάς του. Κι απόρθητο. Δεν μπορώ να φτάσω. Στο ύψος των ματιών του. Είναι ψηλά. Για να σκαρφαλώσω. Χάνομαι στη θάλασσα. Της φωνής του. Εκεί που. Οι σειρήνες. Τραγουδούν. Και ξαφνικά. Πνίγομαι. Μέσα στις ίδιες μου. Τις σκέψεις. Αν μπορούσαν τα πράγματα. Να ‘ταν αλλιώς. Τότε εγώ. Θα πέθαινα. Για να είμαι. Με αυτόν. Τα δίνω όλα. Χάνομαι. Δεν αισθάνομαι. Κι εκεί. Που ούτε κρύο. Ούτε ζέστη. Μπορώ να νοιώσω. Σβήνω. Εύχομαι να με σώσει. Ονειρεύομαι. Τα φιλιά του. Ας είχα μόνο. Ένα του φιλί. Κι ύστερα. Ας εξατμιζόμουν. Ας εξαφανιζόμουν. Από τη Γη. Να περιγράψω. Αυτό που. Νοιώθω. Ούτε το ποτό. Ούτε η σκόνη. Δε με βοηθά. Να νοιώσω. Λίγη χαρά. Κρύβομαι. Για να μην. Πληγώσω. Τους δικούς μου. Ανθρώπους. Αλλά η σιωπή. Κρύβει. Τόσο δυνατά. Συναισθήματα. Κι άλλο. Τόσο πικρές. Αλήθειες. Το σκοτάδι. Με πνίγει. Με τη μοναξιά του. Φοβάμαι. Όταν δεν τον. Βλέπω. Απλά δεν μπορώ. Χωρίς αυτόν. Δεν βλέπω. Το λόγο. Να υπάρχω. Μακριά του. Και μόνο. Η σκέψη. Ότι σε πέντε μήνες. Φεύγει. Με τρελαίνει. Ο έρωτας. Είναι εγωιστικός. Θέλεις τον άλλον. Να μπει μέσα σου. Να γίνετε. Ένα. Ώρες ώρες. Εύχομαι. Να συμβεί. Κάτι εντελώς τυχαίο. Για να μπορέσω. Να έρθω. Έστω και λίγο. Πιο κοντά σου. Όταν οι γοργόνες τραγουδούν, οι λύκοι ουρλιάζουν κάτω απ’ το φεγγάρι. Και οι μαύρες νότες του πιάνου μου συνεχίζουν ν’ ακούγονται……….


26/2/10 18:51 (Μόναχο, Σπίτι)

Στις 24/2/10 22:47 εκεί που μιλούσα με τη Θεοδώρα στο msn, της έγραψα το μισό απ’ αυτό για να της δείξω πόσο τον θέλω. :p




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Πρόσωπα
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ημερομηνια Ληξεως: Συντομα
 
music=life
27-02-2010 @ 14:02
http://www.youtube.com/watch?v=IztGAS1D_Xg&feature=related
smaragdenia
28-02-2010 @ 00:19
Αλλά η σιωπή. Κρύβει. Τόσο δυνατά. Συναισθήματα.

πολλές φορές η σιωπή είναι ο καλύτερος τρόποα να πονάς...

αλλά αν σ΄αγαπα θα εθει σιγουρα πίσω ,

αν οχι ξέχνα τον , αν και είναι δύσκολο
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
28-02-2010 @ 04:23
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο