stixoi.info: Μι' αλλιώτικη βαρκάδα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μι' αλλιώτικη βαρκάδα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μι' αλλιώτικη βαρκάδα

[B]Μι’ αλλιώτικη βαρκάδα[/B]

Αλλιώτικα μιλήματα ηχούν τη νύχτα ετούτη
σφυροκοπούν στη σιγαλιά καιροί αλλοτινοί
ταξίδια σ’ άλλες θάλασσες, βυθοί με σκόρπια πλούτη
δεμένη βάρκα ξέμπαρκη, στης μνήμης το σκοινί.

Θυμάσαι ‘κείνη τη βραδιά που έκλεγε τ’ αγέρι
και σφύριζε μεσονυχτίς σπαραχτικούς λυγμούς;
Θυμάσαι που ’κρυβα βαθιά στο χέρι το μαχαίρι
που βάλθηκε σε μια νυχτιά να κόψει τους δεσμούς;

Θυμάσαι που πετρώσανε από βραδύς τα λόγια
και σκούριασαν τα μάτια μας απ’ αλμυρές βροχές;
Θυμάσαι π’ όρισε η ζωή, ξέχωρα δρομολόγια
και κτύπησε κατάστηθα όλες τις αντοχές;

Θυμάμαι ‘κείνο το μικρό βαπόρι της χαράς μας
που μου ‘λεγες: “ατρόμητο θα σκίζει το νερό
κι’ όταν αλώβητο σταθεί στα μήκη της στεριάς μας
δε θα θωρώ χρυσόψαρα, μα τ άνθη θα μετρώ”.

Πώς το ‘φερε η νύχτα αυτή, πώς το ‘φερε η ώρα
μνήμης φορτίο να κρατεί ένα όνομα μικρό,
που αυθόρμητα σκορπίστηκε μες στου μυαλού τη χώρα
κι’ έφερε πίσω το γιαλό και πίσω τον καιρό.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»

sofiagera 01-03-2010 @ 00:36	Πώς το ‘φερε η νύχτα αυτή, πώς το ‘φερε η ώρα μνήμης φορτίο να κρατεί ένα όνομα μικρό, που αυθόρμητα σκορπίστηκε μες στου μυαλού τη χώρα κι’ έφερε πίσω το γιαλό και πίσω τον καιρό. ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!
ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ 01-03-2010 @ 01:30	Θυμάσαι ‘κείνη τη βραδιά που έκλεγε τ’ αγέρι και σφύριζε μεσονυχτίς σπαραχτικούς λυγμούς; Θυμάσαι που ’κρυβα βαθιά στο χέρι το μαχαίρι που βάλθηκε σε μια νυχτιά να κόψει τους δεσμούς; Πολυ δυνατο Ελενη !
ΥΓΡΟ ΠΥΡ 01-03-2010 @ 01:34	::up.:: ::up.:: ::yes.::
peiraiotissa 01-03-2010 @ 04:50	κι’ όταν αλώβητο σταθεί στα μήκη της στεριάς μας δε θα θωρώ χρυσόψαρα, μ’ τ άνθη θα μετρώ”. Πολύ ωραίο ποίημα....έντεχνο!!!!!!!!!! Καλό μήνα Ελένη... ::hug.::
γαλάζια πεταλούδα 04-03-2010 @ 00:42	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο