| |
Άνοιξη…
Κάθε τι ξαναγεννιέται σε λίγο..Τι όμορφο να σου κάνουν καντάδα επάνω στη “Bebe”
Και να χαμογελάς καθώς διασχίζεις παράλληλα ανάσες του Λευκού..Μια στιγμή του απόλυτα Υπάρχυμε…
Μεγαλώνω ξαφνικά και μου αρέσει..Είχα τόσα πολλά να δω, που είχα ξεχάσει πως βρίσκονται μέσα μου..Πάλλονται μέσα μου. Όσο και να τα προσπέρασα…
Ανάμεσα σε πινέλα και νέφτι , μύρισα να ξετυλίγονται όνειρα και διαθέσεις για ζωή και ζήλεψα… Είναι τόσο όμορφο να ονειρεύεσαι…
Δίπλα μου στο φανάρι μια κυρία με κινητικά προβλήματα..Απίστευτο δώρο το χαμόγελο της! .Γεμάτη αξιοπρέπεια η στάση της..Εγώ με τη μηχανή κι εκείνη με το αναπηρικό μηχανάκι , με το κράνος της , το καλαθάκι της μπροστά γεμάτο με βιβλία και λουλούδια
Και με τις γκαζιές της..Η ψυχή δεν μπαίνει σε αναπηρικό καροτσάκι…
Δεν έχει πατερίτσες
Ας είναι μια περίοδος όμορφη για τον καθένα μας στιχοφιλαράκια μου και επιτέλους η μοναξιά ας σκάσει το μπλα μπλα της κι ας χαμογελάσει επιτέλους..η στην καλύτερη ας ερωτευτεί την πάρτη της και να μας παρατήσεις ήσυχους επιτέλους..
Πάνω στο κορμί μου περπατάω
Μέσα στου μυαλού τις γειτονιές
Μία μία σας φιλάω
Αχ κρυμέννες μου φωνές
Ήσαστε κομμάτι του νησιού μου
Και ας είναι η θάλασσα μακριά
Μέσα στη ροή του πανικού μου
αυτό ήταν το σχόλιο...
πάμε και στην έκφραση τησ πνοής
δαχτυλίθρα η γνώση στον πόνο...
σαν μπλουζάκι ξεβαμμένου ευτού ένιωθα
ροζ όνειρα με γκρίζα πρωινά στο τζάκι πλυμμένα
με λήθη.................................................................. τώρα...
άλλαξα πλυντήριο και σκόνη...
κόκκοι αγάπης μοσχοβολάνε στη ντουλάπα..
κι η ναφθαλίνη εξοστρακίστηκε
Κάνω μέσα μου βουτιά
Όλα έχουν αλλάξει
Όπως άλλαξα κι εγώ
Κι είμαι πλέον εντάξει
[B]Αποφάσισα να ζω[/B]
Τέρμα σε ότι δεν αξίζει
Να ναι ήλιος μου καυτός
Μόνο η αγάπη αξίζει
Κι ένας άνθρωπος γλυκός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
