| |
Να τη πάλι μπροστά με κοιτάει
μακριά τη κλοτσάω μ΄ αυτή πίσω γυρνάει
Φωνάζει και κλαίει, τσακίζει και σπάει
με γραπώνει με πνίγει πονάω γελάει
Να τη πάλι μπροστά με ρωτάει
έτσι που στέκεις εδώ τώρα πες που θα πάει
κλείνω μάτια και στόμα, μένω εκει λίγο ακόμα
κάνω ευχή να ΄χει φύγει, μα αυτη ακόμα με πνίγει
Λέω να βάλω μια φωτια να τη κάψω
ή να τρέξω να φύγω μια κρυψώνα να φτιάξω
Μα σε λίγο νυχτώνει και ξανά θα ΄μαι μόνη
υπομονή λέω να κάνω, κανα τσιγάρο παραπάνω.
Μα όσο κι αν της γυρίζω τη πλάτη
γύρω-γύρω γυρνάει, με φωνάζει σακάτη
Τότε τη ρωτάω τ΄ όνομά της, μου δείχνει τα όνειρά της
και μου λέει αγάπη
λέει πως είν΄ η αγάπη.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
