| |
Στέγνωσα...
πύρινος ήλιος...
φλερτάρει την ύπαρξή μου...
επίμονα...
επικίνδυνα...
δεν σου έγραψα...
προσ-πάθησα...
τέφρα τα γράμματα...
αλλοίωναν της σκέψης το μονοπάτι...
δεν χαμογελούσα όταν ρωτούσες...
δάκρυζα...
οι επαναστάσεις χάρτινο φιάσκο...
ράγισαν...
στην πίεση ενός ατσάλινου τροχού...
***
Θυμάσαι...
την Ζωή μου...
ξέχασα το πέρασμα της...
ανία εγκαταστάθηκε στην μνήμη...
δεν υπάρχουν ποια Ανατολές...
μονάχα βασανιστικοί επίλογοι...
γδέρνονται τα γόνατα μου...
ματώνουν...
έχουν σκεβρώσει οι σάρκες μου...
στο κελί της απο-μόνωσης...
***
Τουλάχιστον...
Εσύ να θυμάσαι...
πως ίππευα το όνειρο...
νικητής στα χαμόγελα...
πρύτανης στην αίσθηση...
μονο-μάχος του έρωτα...
εξουθενώνοντας το νήμα του πόθου...
***
Γέρασα...
κατάκοιτος σε θαμπά χρώματα...
κέρινες υπο-σχέσεις...
αντανακλάσεις απύθμενων οραμάτων...
παρα-σύρθηκα σαν ανήλικος...
στην νάρκη των όρκων...
που κατα-δίκαζαν τις ανάσες μου...
μηδένιζαν την ζωή μου...
***
Μην θυμώνεις...
δεν σου έγραψα...
δεν ήθελα...
να μοιραστείς μαζί μου την απάτη...
δεν ήθελα...
να μάθεις...
πως ο μικρός "θεός" σου γέρασε...
Θέλω να υπάρχω μέσα σου...
όπως με γνώρισες...
αήττητο...
μιας αλώβητης αγάπης...
Ψυχή μου...
Εσύ...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
