| |
Στο απέναντι πεζοδρόμιο μια ομάδα νεαρών με μεγάλα ρόπαλα στα χέρια λήστευαν κάθε περαστικό.¨¨μη τους φοβάσαι,πουλάνε προστασία,εγώ τους έχω πληρώσει το βδομαδιάτικο,δεν θα μας πειράξουν娨. Αμέσως έβγαλε απ την τσάντα της ένα σωρό κουπόνια και του τα έδειξε.¨¨εσύ δεν έχεις τα κουπόνια σου μαζί σου?¨¨
Στην κυριολεξία τα είχε χαμένα,δεν μπορούσε να καταλάβει την χρησιμότητα τους.
Εκείνη τη στιγμή οι νεαροί τους πλησίασαν και έκαναν ένα κλειστό κύκλο γύρω τους.¨¨εσύ γριά έχεις πλερώσει,ο γερόμαγκας όμως δεν είναι απ τη γειτονιά μας¨¨είπαν μ ένα στόμα,κουνώντας απειλητικά τα ρόπαλα τους πάνω απ το κεφάλι του.
Εκείνη τότε μπήκε μπροστά πριν να είναι αργά και και τους έδωσε μερικά κουπόνια για να τους αφήσουν ήσυχους. Περπάτησαν πλάι πλάι μέχρι την επόμενη γωνία χωρίς άλλη ενόχληση.¨¨Καλά τί έγιναν τ αυτοκίνητα κυρία,μήπως απαγορεύονται στο κέντρο της πόλης?¨¨ρώτησε με δικαιολογημένη την απορία του μπροστά στους άδειους δρόμους.
Εκείνη μόλις που κρατήθηκε απ τα γέλια μπροστά στην αφέλεια του.¨¨ποιά αυτοκίνητα άνθρωπε μου, απο άλλο πλανήτη είσαι ?¨¨του είπε κοιτάζοντας τον απο πάνω εως κάτω.
Εκείνος δεν συνέχισε τις ερωτήσεις γιατί ένοιωσε πως είχε κιόλας δημιουργήσει υποψίες και ίσως να κινδύνευε.
Φτάσανε στον ηλεκτρικό σταθμό στο Μοναστηράκι.
Εκεί που θα περίμενε να δει κόσμο να μπαινοβγαίνει ,επικρατούσε ερημιά. Του έκανε τόση εντύπωση που έσπευσε να κατέβει τα σκαλιά προς τις γραμμές του τραίνου, ενώ εκείνη τον ακολουθούσε αργά ξοπίσω του. Ανάπνευσε με ανακούφιση όταν επιτέλους αντίκρισε πολύ κόσμο μαζεμένο στις πλατφόρμες για επιβίβαση. Όμως αυτό το πλήθος σιωπηλό και με κατεβασμένα τα κεφάλια περίμενε την σειρά του, όχι για να επιβιβαστεί αλλά…
Ο ήχος του ερχομού του ξεσήκωσε τους πάντες που έσπευσαν άκρη άκρη στο κενό. Σχεδόν σαν να είχαν συνεννοηθεί όλοι τους ,ρίχτηκαν μπροστά στις γραμμές.
Το τραίνο δεν σταμάτησε αλλά συνέχισε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και με άδεια τα βαγόνια την πορεία του κομματιάζοντας σάρκες και κόκκαλα.
Του ήρθε να κάνει εμετό όταν αντίκρισε την ματωμένη μάζα μπροστά στα πόδια του. Εκείνη τότε πλησίασε κοντά του και τον χτύπησε στον ώμ﨨 τους τέλειωσαν τα κουπόνια άγνωστε φίλε μου,τους τέλειωσαν τα κουπόνιᨨ είπε σχεδόν φωναχτά στον αποσβολωμένο άντρα.
΄΄Μα τί γίνεται εδώ,μπορείς να μου πείς γαμώτο?¨¨Η γυναίκα τότε κάθισε σ ένα σκαλί για να ξεκουραστεί, κάνοντας όμως χώρο για να περάσουνε δεκάδες άλλοι που ήδη άρχισαν να κατεβαίνουνε τις σκάλες.
΄΄Άκουσε λοιπόν ξένε μου, απ ότι κατάλαβα πρέπει να ήλθες απο τα βόρεια, απ τις χώρες που δεν έχουνε ακόμα καταστραφεί εντελώς, ίσως να είσαι πρόσφυγας¨¨
Εκείνος την άφησε να συνεχίσει, χωρίς να την διακόψει, καθώς ήθελε να μάθει τί ακριβώς συμβαίνει. ¨¨Άκουσε λοιπόν με προσοχή, εδώ και δέκα χρόνια περίπου στέρεψε το πετρέλαιο και μόνο εκείνοι που είχανε κρυμμένα αποθέματα απόκτησαν δύναμη.
συνεχίζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
