| |
Η ΤΑΙΝΙΑ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πήγα προετοιμασμένη. Για την βιαιότητα των πράξεων .Όχι για την βιαιότητα των λέξεων. Προετοιμασμένη για την πλοκή .Όχι για την ασχήμια και την σκληρότητα των καταστάσεων. Έφυγα συγκλονισμένη και βαθιά προβληματισμένη.
Η ταινία Precious(Μονάκριβη) του Λί Ντάνιελς (2009,110΄)μου προκάλεσε πολλά συναισθήματα. Όσο σκεφτόμουνα περίστερο τόσο ανακάλυπτα καινούργια πράγματα. Η πρώτη εντύπωση ήταν η πιο δυνατή. Η τεράστια, λιτή στις εκφράσεις προσώπου και στις ενδυματολογικές της ,επιλογές Μονάκριβη. Η ειρωνεία της τύχης ήταν το όνομα που την βάφτισαν. Η σχεδόν βουβή ηρωίδα μοιάζει με ένα ξερό βράχο. Χωρίς φυτά και ζωή. Ακατοίκητο από όλες τις απόψεις. Αυτή η πονεμένη ψυχή βιώνει μία απαράδεκτη κατάσταση που την κάνει απόμακρη από τους άλλους ανθρώπους. Η σιωπή της είναι η άμυνά της. Η σεξουαλική κακοποίηση ξεκίνησε από τα τρία της, με την σιωπηλή αποδοχή της μητέρας της, συνεχίζεται μέχρι που έρχεται η μεγάλη στιγμή της επανάστασης. Της λύτρωσης. Της απόδρασης από την αδικία .Από την ταπείνωση. Από την αφάνεια .Η ανθρώπινη συμπαράσταση σε συνδυασμό με την βοήθεια και την σωστή προσφορά των κοινωνικών υπηρεσιών κάνει το θαύμα της. Η δυστυχισμένη και εγκαταλελειμμένη ,ψυχικά ,νεαρά γυναίκα ,με όπλο την μόρφωση ,βρίσκει μία διέξοδο για καλύτερη ζωή. Μπορεί επιτέλους να εκφραστεί, να γράφει και να μιλήσει ανοιχτά για τα προβλήματα της. Έχει πλέον τα εφόδια για να ξεκολλήσει από την αφάνεια και την κατάθλιψη στην οποία ηθελημένα την έσπρωχνε η μητέρα της. Βλέπει επιτέλους φώς!
Η πικραμένη και βαθιά απογοητευμένη ηρωίδα δεν έχει σε ποιόν να ανοίξει την καρδιά της. Δεν μιλάει σχεδόν με κανέναν. Περιφέρει το τεράστιο σώμα της σε βρώμικους και στενάχωρους χώρους αναζητώντας την χαλάρωση. Οι μοναδικές στιγμές ευτυχίας είναι τα όνειρα της. Ανεβαίνει σχεδόν καθημερινά πάνω στην ανεμόσκαλα για να φτάσει στα ιδανικά της. Στα όνειρα της. Να γελάσει χαρούμενα μπροστά στο πλήθος των θαυμαστών. Να γίνει μοντέλο και να ζει το πρότυπο της καλής ζωής που της λανσάρει η μικρή τηλεόραση που καθηλώνει την μητέρα της σε 24ωρη βάση. Εκεί ,στα όνειρά της, μία άλλη μονάκριβη είναι ευλύγιστη, ευτυχισμένη και έχει έναν αγαπημένο. Κάποιον που δεν σταματά στην ογκώδη της εμφάνιση και της κλέβει φιλιά μπροστά στα φλάς των φωτορεπόρτερ. Κάποιος που δεν την μειώνει και δεν την εξευτελίζει. .Τα όνειρα κρατάνε δευτερόλεπτα επειδή πάντα ξυπνάει στην πραγματικότητα. Η ηρωίδα πείθει περισσότερα με την σιωπή της παρά με την αφήγηση του δράματος που συνεχίζεται .Βιώνει μία σκληρή πραγματικότητα και δεν βλέπει φώς από πουθενά. Τεχνηέντως ο σκηνοθέτης αποφεύγει το μελό και το καταφέρνει πολύ καλά.
Μόνο όταν κάποιος θα ασχοληθεί με την νοημοσύνη και τα όνειρα της αυτή η γυναίκα εγκαταλείπει την σιωπή της. Τολμάει να προσπαθήσει. Φεύγει από τις οικογενειακές εφιαλτικές στιγμές για να ανοίξει φτερά .Για να αποδείξει ότι δεν στερείται νοημοσύνης. Ότι θέλει να γίνει καλύτερη μητέρα και καλύτερος άνθρωπος .Όταν δίπλα της αναγνωρίζει την ίδια εκμετάλλευση που έχει υποστεί τόσα χρόνια δωρίζει στο μικρό θύμα μία κόκκινη εσάρπα. Είναι το καλύτερο μήνυμα αλληλεγγύης επειδή το κόκκινο είναι το χρώμα της ελπίδας.
Διαβάζοντας το cast ανακάλυψα την ,καταπληκτική Monik που άλλωστε και βραβεύτηκε για την ερμηνεία της και μία Mariah Carey σε πολύ καλή ερμηνεία. H Oprah W. χρηματοδότησε την ταινία και οφείλω να της τω αναγνωρίσω σαν πολύ καλή επιλογή. Συνιστώ θερμότατα να δείτε αυτή την σκληρή και τόσο ανθρώπινη ταινία επειδή είναι καταστάσεις που δυστυχώς υφίστανται ακόμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
