| |
επεισ 3
Ο ήλιος είχε ήδη ανατείλει πάνω απ τη αιώνια πόλη.Η μεγάλη κλειστή άμαξα που την έσερναν ψωραλέα μουλάρια ,ξεκίνησε προς το χώρο που είχε ορισθεί σαν σημείο συνάντησης με τους συναδέλφους του Πλίνιου και εκπαιδευτές των αντιπάλων μονομάχων,την κεντρική πύλη του μεγάλου αμφιθέατρου.
Η αεικίνητη κι ερωτευμένη Πουλχερία είχε φροντίσει από πολύ νωρίς για το πρωινό των δέκα ανδρών αλλά και του τιμωρημένου αγαπημένου της,με γάλα,σύκα ,αυγά,καθώς και με μια κούπα κρασί για τόνωση.
¨¨Πόσα άραγε απ όλα αυτά τα μυώδη κορμιά θα παραβρίσκονταν και στο δείπνο?¨¨στοχάστηκε με τα μάτια αφημένα στο κενό, καθώς καθισμένη δίπλα στον πατέρα της που κρατούσε τα γκέμια, έβλεπε να διανύουν τα λίγα μέτρα που απόμεναν μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Όταν έφθασαν μπροστά στην πύλη,τους περίμενε ο διοργανωτής των αγώνων και προσωπικός φίλος του υπασπιστή του Καίσαρα,ο Λεντίνος.
Ενας αχρείος και γλοιώδης ανθρωπάκος ,γνωστός στους Ρωμαικούς κύκλους για την ωμότητα και την φιλαργυρία του.¨¨καλώς τα μου! ¨¨τσίριξε ειρωνικά βλέποντας τον Πλίνιο και την κόρη του να κατεβαίνουν απ την άμαξα.
Η Πουλχερία γύρισε αλλού το πρόσωπο της, γνωρίζοντας πως πίεζε τον πατέρα της για να την πάρει για γυναίκα του, με αντάλλαγμα να σβήσει τα χρέη του.
Όμως ο Πλίνιος αγαπούσε την μονάκριβη του και δεν του την χαλάλιζε, προτιμώντας να του καταβάλει υπέρογκους τόκους.
΄΄Πλίνιε,πρέπει να ετοιμάζεσαι για το χειρότερ﨨είπε δείχνοντας τους συγκεντρωμένους αντιπάλους των
μονομάχων του.
Πράγματι θα είχανε να μονομαχήσουν με τους πιο έμπειρους και καταξιωμένους στην αιμοδιψή συνείδηση του Ρωμαϊκού λαού μακελάρηδες.Γαλάτες,Γερμανοί ,Νούβιοι και Πάρθοι,ότι το πιο κερδοφόρο για να στοιχηματίσει κανείς πάνω τους.
Οι πιο αδίστακτοι και ανελέητοι πολεμιστές που διψούσαν για αίμα και που δεν έδειχναν οίκτο στους νικημένους ,σκοτώνοντας ακόμα και πεσμένο τον αντίπαλο τους προτού προλάβει να ζητήσει χάρη..
¨¨Εμείς θα πάμε να ρίξουμε μια ματιά στο χώρο είπε φανερά εκνευρισμένος ο Πλίνιος καθώς έβγαζε την μπάρα απ την πόρτα της άμαξας με το πολύτιμο φορτίο του.Ο Λεντίνος τότε κάνοντας μια θεατρινίστικη υπόκλιση και χασκογελώντας,αναχώρησε μαζί με όλους τους άλλους προς τα αποδυτήρια . Είχαν άλλωστε πάει πολύ πιο νωρίς και κατόπτευσαν τα πάντα με την ησυχία τους.Ο Πλίνιος έχοντας δίπλα την κόρη του και πιο πίσω
τους μονομάχους του,ξεκίνησε το ανέβασμα της μεγάλης σκάλα που οδηγούσε στις πιο ψηλές κερκίδες ώστε από εκεί να είχανε την καλύτερη θέα.
Τι απερίγραπτο θέαμα αντίκρισαν τα μάτια από κεί ψηλά !Στα πόδια τους μια μεγάλη λίμνη και στο κέντρο της μια πλωτή εξέδρα με δεμένες στις πιο χαμηλές βαθμίδες του αμφιθέατρου πέντε μεγάλες βάρκες με τα
ορειχάλκινα έμβολα τους ν αστράφτουν κάτω απ το φώς του ήλιου.¨Θέλω να προσέξετε μια λεπτομέρεια Δέκαρχε ¨¨είπε ο Πλίνιος προσφωνώντας τον Ερωδιό με τον τίτλο του.¨¨Αν αποφύγετε τα έμβολα τους με ελιγμούς και τους αφήσετε ν αλληλοκαρφωθούν,ίσως τα καταφέρετε να μείνετε με ένα μόνο αντίπαλο απέναντι σας.
Ο Ερωδιός επικροτώντας την τακτική του αφεντικού του και χωρίς να ζητήσει περισσότερες επεξηγήσεις,έσπευσε ν αναλύσει με κάθε λεπτομέρεια στους συντρόφους του το σχέδιο δράσης τους.
Ο Πλίνιος μετά από λίγο τους έκανε νεύμα να τον ακολουθήσουν προς τα αποδυτήρια,χτυπώντας έναν προς ένα τους φιλικά στην πλάτη.¨¨καιρός για τ αποδυτήρια μωρά μου,δεν θα μας περιμένουν για πολύ οι βάρβαροι
και μη ξεχνάτε πως ο καθένας πολεμάει για τον εαυτό του και εναντίον όλων¨
Τα λεγόμενα του αφεντικού τους, έσπασαν τον πάγο απ τις ψυχές και ξέσπασαν όλοι σε τρανταχτά γέλια καθώς κατηφόριζαν προς το χώρο που θα προμηθευόντουσαν τον απαραίτητο εξοπλισμό για την μάχη ζωής και
θανάτου. Μια μάχη στο νερό,μια μικρή Ναυμαχία που σε λίγες ώρες θα θα έδειχνε αν οι Θεοί εξακολουθούσαν να είναι με το μέρος τους.
Συνεχιζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
