| |
Σιγή επικράτησε στο κατάμεστο αμφιθέατρο, καθώς ο δύστυχος ανθρωπάκος προσπαθούσε να διανύσει τα τελευταία μέτρα της υδάτινης διαδρομής προς την ελευθερία του.Οι θεατές γνώριζαν πολύ καλά πως κανένας ως τότε δεν τα είχε καταφέρει σ αυτό το παιχνίδι του θανάτου.Έβλεπε κανείς τα μάτια πολλών γυναικών να είναι στραμμένα προς τον ουρανό, για να μην αντικρύσουνε το φρικτό τέλος.
Δύο απ τους κροκόδειλους ήδη βρισκόντουσαν μπροστά του,περιμένοντας στο τέλος της διαδρομής το ορεκτικό τους.
Εκείνος το κατάλαβε την τελευταία στιγμή και στράφηκε προς τα πίσω,προς την πλωτή εξέδρα,ελπίζοντας να πεθάνει από ανθρώπινο χέρι και όχι απ τα σαγόνια των ανθρωποφάγων αμφίβιων.
Η αλλαγή της πορείας του έγινε αμέσως αντιληπτή απ τους λιγοστούς λεγεωνάριους που ήταν επάνω στην εξέδρα .Η εντολή που είχανε λάβει ήταν σαφέστατη και δεν σήκωνε παρερμηνεία"Κόψτε τα χέρια κάθε ναυαγού ".Έτσι πήρανε θέση σε κάθε πλευρά της πλωτής εξέδρας για να κομματιάσουν με τα τσεκούρια τους τον θρασύ παραβάτη απ όποια πλευρά κι αν σκαρφάλωνε.
¨Δεν θα το αφήσουμε αυτό να γίνε騨 ούρλιαξε ο Ερωδιός σαν αγρίμι ,δίνοντας άμεσα το παράγγελμα ¨¨δεν περισσεύει καμία ζωή, εμπρός ολοταχώς¨¨ .Η βάρκα κατευθύνθηκε προς το μέρος του απελπισμένου κολυμβητή που ήδη πλησίαζε την πλωτή εξέδρα απ όπου τον είχανε ρίξει στο νερό,την εξέδρα του θανάτου.
Λίγα μέτρα όμως πρίν φτάσει εκεί, τον πρόφτασαν οι Θεσσαλοί ,μπαίνοντας ανάμεσα σ εκείνο και τους δημίους του.
Ο κόσμος τότε σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να χειροκροτεί,καθώς το πλήρωμα του Ερωδιού τον ξενέριζε,ριχνοντας τον μέσα στη βάρκα.
Κατακκόκινος από θυμό ο Λεντίνος σηκώθηκε όρθιος και έσπευσε να δώσει εντολές στους τοξότες να πλήξουνε το Ελληνικό πλήρωμα.
Ομως ο Καίσαρας με ένα απαγορευτικό νεύμα του το απέτρεψε."¨Δεν σκοτώνουνε τέτοιους πολεμιστές από μακριά Λεντίνε,δεν τους αξίζει τέτοια μεταχείριση πιστέ μου φίλε"¨
Ο Λεντίνος τότε με σκυφτό το κεφάλι σαν δαρμένο σκυλί, ξανακάθησε δίπλα του,ενώ ο Καίσαρας συνέχιζε:"¨Μ αρέσει το απρόοπτο στη ζωή καθώς και κάθε τι που ξεφεύγει απ τα τετριμμένα"¨ είπε στρεφόμενος και προς το μέρος του Πλίνιου που είχε κρύψει με τα χέρια το πρόσωπο του,προβλέποντας την οικονομική του καταστροφή.
"¨Έχεις αλτρουιστές μονομάχους Πλίνιε και διαπιστώνω πως αυτό.. αρέσει στον λαό"¨είπε ο αυτοκράτορας δείχνοντας τους θεατές που παραληρούσαν απο ενθουσιασμό. Εκείνος με πρόσωπο κάτωχρο έσκυψε το κεφάλι του συγκαταβατικά,αλλα μέσα του απλωνότανε ο τρόμος σαν την αράχνη που τυλίγει στον ιστό τα θύματα της για να τα γευθεί αργότερα.
Γνώριζε πως αν έχανε σήμερα, θα ήτανε έρμαιο στις οικονομικές απαιτήσεις του Λεντίνου,τόσο αυτός όσο και η Πουλχερία του.Σκλάβοι και οι δύο τους στα χέρια ενός ακόλαστου και διεφθαρμένου αφεντικού.
Εν τω μεταξύ εκείνη από τον ενθουσιασμό της για την ανθρωπιστική συμπεριφορά του αγαπημένου της, άρχισε,να ξεσηκώνει τις εξέδρες κραυγάζοντας ρυθμικά μαζί με τις φίλες της "ΔΕ-ΚΑ-ΡΧΟΣ"
Ο Ερωδιός εκείνες τις στιγμές έγινε για πρώτη φορά γνωστός με το παρατσούκλι,"Δέκαρχος"¨που είχε και σαν στρατιωτικό βαθμό όταν υπηρετούσε τον Πομπήιο και μ αυτόν τον επευφημούσανε οι μάζες, σιγοντάροντας την Πουλχερία.ΔΕ-ΚΑ-ΡΧΟΣ !
Ο Πλίνιος απελπισμένος κάποια στιγμή ζήτησε από τον αυτοκράτορα την άδεια ν αποχωρήσει,καθώς δεν μπορούσε ν αντικρύσει την συνέχεια αυτής την καταστροφικής παράστασης.Ηθελε να βάλει τέλος στην ζωή του κάτω στ αποδυτήρια,μιάς και δεν θ άντεχε και δεύτερη σκλαβιά.
Ο Καίσαρας όμως είχε άλλα σχέδια στο μυαλό του και του ζήτησε να παραμείνει κοντά του.
"¨Δεν πρόκειται να τους εκτελέσω Πλίνιε,απλά θελω να μ αποδείξουνε ότι αξίζουνε της επιείκειας μου".¨ Κατόπιν στρεφόμενος προς τον Λεντίνο που κρυφογελούσε χαιρέκακα, του έδωσε την εντολή"¨Ρίξε πάνω τους ,όλους τους άλλους μαζί,..ΕΞΟΝΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ!"¨
Συνεχίζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
